Με φυλάκιση έως και τρία χρόνια κινδυνεύουν 50.000 φορολογούμενοι, οι οποίοι έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την Εφορία και δεν τις εντάσσουν σε κάποια ρύθμιση.
Ωστόσο, λόγω της καθυστέρησης εκδίκασης των υποθέσεων από τα φορολογικά δικαστήρια που έχουν φρακάρει από δεκάδες χιλιάδες φορολογούμενους που έχουν προσφύγει, καθυστερούν σημαντικά ή και αποφεύγουν τη φυλάκιση.
Η φορολογική νομοθεσία προβλέπει συγκεκριμένα ότι, όποιος δεν καταβάλλει τα βεβαιωμένα στη Φορολογική Διοίκηση χρέη προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων (4) μηνών τιμωρείται με ποινή φυλάκισης:
- Ενός (1) τουλάχιστον έτους, εφόσον το συνολικό χρέος από κάθε αιτία, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων μέχρι την ημερομηνία σύνταξης του πίνακα χρεών, υπερβαίνει το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ.
- Τριών (3) τουλάχιστον ετών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α’, υπερβαίνει το ποσό των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΑΑΔΕ, που αφορούν στον περασμένο Οκτώβριο, χρέη άνω των 100.000 ευρώ έχουν 49.932 φορολογούμενοι (φυσικά και νομικά πρόσωπα) οι οποίοι κινδυνεύουν με ποινές φυλάκισης.
Από αυτούς οι 41.036 χρωστάνε συνολικά 11,12 δισ. ευρώ και οι 8.896 οφειλέτες χρωστάνε το εφιαλτικό ποσό των 90,12 δις. ευρώ.
Συνολικά, οι συγκεκριμένοι φορολογούμενοι που είναι φυσικά και νομικά πρόσωπα, οφείλουν στην Εφορία το ποσό των 101,23 δισ. ευρώ(!) από τα συνολικά 113,16 δισ. ευρώ, που φτάνει το συνολικό ληξιπρόθεσμο χρέος.
Η ποινική δίωξη ασκείται ύστερα από αίτηση του προϊσταμένου της ΔΟΥ ή των Ελεγκτικών Κέντρων ή του Τελωνείου προς τον εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας τους, που συνοδεύεται υποχρεωτικά από πίνακα χρεών, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων».
Η πράξη της μη καταβολής χρέους προς το Δημόσιο άνω των 100.000 ευρώ για περισσότερο από 4 μήνες μπορεί να κριθεί ατιμώρητη εάν το ποσό που οφείλεται εξοφληθεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθμό.
Η ποινική δίωξη για μη καταβολή χρέους άνω των 100.000 ευρώ ή η εκτέλεση επιβληθείσης ποινής φυλάκισης για το αδίκημα αυτό μπορούν να ανασταλούν σε περίπτωση που ο οφειλέτης τακτοποιήσει το χρέος του, εντάσσοντάς το σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής.
Σήμερα είναι σε ισχύ μόνο η «πάγια ρύθμιση» των ν. 4152/2013 και 4174/2013, η οποία παρέχει τη δυνατότητα εξόφλησης οποιουδήποτε ληξιπρόθεσμου χρέους προς το Δημόσιο σε έως και 24 μηνιαίες δόσεις ή σε έως και 48 μηνιαίες δόσεις, αν το χρέος προέρχεται από έκτακτη αιτία (π.χ. αν προέρχεται από φόρο κληρονομιάς, πρόστιμα φορολογικών ελέγχων κ.λπ.).
Γιατί δεν φυλακίζονται
Εάν εφαρμόζονταν κατά γράμμα η φορολογική νομοθεσία, θα έπρεπε οι 49.932 οφειλέτες να είναι στη φυλακή, αλλά δεν είναι. Αιτία είναι η γραφειοκρατία και τα παραθυράκια του νόμου.
Η παράβαση της μη καταβολής χρέους προς το Δημόσιο άνω των 100.000 ευρώ για περισσότερο από 4 μήνες μπορεί να κριθεί ατιμώρητη, εάν το ποσό που οφείλεται ρυθμιστεί ή εξοφληθεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθμό.
Επιπλέον, η ποινική δίωξη για μη καταβολή χρέους άνω των 100.000 ευρώ ή η εκτέλεση επιβληθείσης ποινής φυλάκισης για το αδίκημα αυτό μπορούν να ανασταλούν σε περίπτωση που ο οφειλέτης τακτοποιήσει το χρέος του, εντάσσοντάς το σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής.
Συγχρόνως, όμως, εκμεταλλεύονται και τις καθυστερήσεις εκδίκασης των υποθέσεων από τα δικαστήρια, καθώς για να φυλακιστεί ο οφειλέτης θα πρέπει να τελεσιδικήσει η υπόθεσή του στα δικαστήρια.
Ειδικότερα, οι οφειλές άνω των 100.000 ευρώ που βεβαιώνονται από τις υπηρεσίες της Φορολογικής Διοίκησης, δηλαδή από τις Δ.Ο.Υ., τα Ελεγκτικά Κέντρα (το Κέντρο Ελέγχου Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου και το Κέντρο Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων) και τα Τελωνεία είναι συνήθως καταλογισθέντες φόροι, προσαυξήσεις και πρόστιμα, που έχουν προκύψει από ελέγχους σε χρήσεις παρελθόντων ετών.
Οι επιβαρύνσεις αυτές αμφισβητούνται από τους φορολογούμενους με προσφυγές, αρχικά στην Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) και κατόπιν στα διοικητικά δικαστήρια.
Ενώ στη Δ.Ε.Δ. οι υποθέσεις εκδικάζονται σχετικά γρήγορα, έως και σε 120 μέρες, δεν συμβαίνει το ίδιο στα δικαστήρια, όπου οι υποθέσεις χρονίζουν.
Για να φτάσει η υπόθεση στα ποινικά δικαστήρια και ο οφειλέτης να έρθει αντιμέτωπος με την ποινή φυλάκισης, θα πρέπει να έχει τελεσιδικήσει το ύψος των οφειλών ήτοι αρχική οφειλή, πρόστιμα και προσαυξήσεις, στη ΔΕΔ και τα διοικητικά δικαστήρια, ώστε μετά να αποφανθούν αν υπάρχει ποινικό αδίκημα ή όχι.
Όσο με προσφυγές καθυστερεί η οριστικοποίηση της συνολικής οφειλής, καθυστερεί περισσότερο η απόδοση ποινικών ευθυνών. Εξάλλου αν μία υπόθεση πάει ημιτελής στο ποινικό δικαστήριο θα πάρει αναβολή, που σημαίνει τουλάχιστον ένα χρόνο καθυστέρηση.
