Νέα έρευνα που έκανε η εταιρεία Novartis αναφορικά με το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης (LCZ696) διαπιστώθηκε ότι μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου ή νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια, προσφέροντας όφελος στους ασθενείς με μειωμένο κλάσμα εξώθησης (HFrEF) ανεξάρτητα από προηγούμενες νοσηλείες για καρδιακή ανεπάρκεια ή από την υποκείμενη θεραπεία.
Συγκεκριμένα η ανάλυση έδειξε ότι το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης ωφέλησε ασθενείς που θεωρούνταν κλινικά σταθεροί χωρίς καμία ή χωρίς πρόσφατη νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια, στον ίδιο βαθμό που ωφέλησε ασθενείς που ήταν λιγότερο σταθεροί (νοσηλεία λόγωκαρδιακής ανεπάρκειας κατά τους 3 μήνες πριν από την ένταξή τους στη μελέτη).
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, για περισσότερους από τους μισούς ασθενείς που θεωρήθηκαν κλινικά σταθεροί, το πρώτο επεισόδιο που καταγράφηκε στα πλαίσια της μελέτης (μεταξύ καρδιαγγειακού θανάτου, θανάτου ανεξαρτήτως αιτιολογίας, νοσηλείας λόγω καρδιακής ανεπάρκειας) ήταν ο καρδιαγγειακός θάνατος. Ενώ, σε δευτερογενή ανάλυση, οι ασθενείς που λάμβαναν σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης είχαν περίπου 20% μείωση κινδύνου για καρδιαγγειακό θάνατο ή νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια σε σύγκριση με όσους λάμβαναν εναλαπρίλη, ανεξάρτητα από την υποκείμενη θεραπεία.
Όπως ανέφερε ο Global Head, Drug Development and Chief Medical Officer της Novartis, Vas Narasimhan, η νέα αυτή ανάλυση δείχνει ότι οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια δεν είναι ποτέ πραγματικά σταθεροί, δεδομένου ότι για την πλειονότητα των ασθενών αυτών το πρώτο κλινικό συμβάν ήταν ο θάνατος (σημείωση: χωρίς προηγούμενη νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια). «Δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε τους ασθενείς να επιδεινωθούν για να ωφεληθούν από το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης και να βελτιώσουν τις πιθανότητες για μεγαλύτερο προσδόκιμο επιβίωσης» τόνισε ο κ. Narasimhan και συμπλήρωσε. «Αυτά τα στοιχεία δείχνουν, επίσης, ότι η θεραπεία με σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης οδήγησε σε τουλάχιστον 20% μείωση του κινδύνου για καρδιαγγειακό θάνατο ή νοσηλεία λόγω καρδιακής ανεπάρκειας σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης (HFrEF),συμπεριλαμβανομένων και των ασθενών που θεωρούνταν κλινικά σταθεροί και ανεξαρτήτως λοιπών θεραπειών που λάμβαναν».
