Έντονο εσωτερικό διχασμό αποκαλύπτουν τα πρακτικά της τελευταίας συνεδρίασης της Fed, κατά την οποία εγκρίθηκε νέα μείωση επιτοκίων τον Δεκέμβριο. Παρότι η τελική απόφαση πέρασε με πλειοψηφία, η συζήτηση στο εσωτερικό της Επιτροπής ήταν οριακή, με αρκετούς αξιωματούχους να θεωρούν ότι η απόφαση θα μπορούσε εύκολα να είχε κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ανοικτής Αγοράς ενέκρινε μείωση κατά 25 μονάδες βάσης, οδηγώντας το βασικό επιτόκιο στο εύρος 3,5%–3,75%. Η απόφαση ελήφθη όμως μετά τη μεγαλύτερη καταγραφή διαφωνιών σε ψηφοφορία από το 2019, γεγονός που υπογραμμίζει τη δυσκολία εξισορρόπησης μεταξύ της ανάγκης στήριξης της αγοράς εργασίας και των επίμονων πληθωριστικών πιέσεων.
Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων εκτιμά ότι περαιτέρω μειώσεις επιτοκίων θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν, υπό την προϋπόθεση ότι ο πληθωρισμός θα συνεχίσει να αποκλιμακώνεται σταδιακά. Ωστόσο, σημαντικό τμήμα της Επιτροπής εμφανίζεται επιφυλακτικό ως προς το πόσο γρήγορα και πόσο επιθετικά θα πρέπει να κινηθεί η νομισματική πολιτική από εδώ και πέρα.
Σύμφωνα με τα πρακτικά, αρκετοί αξιωματούχοι θεώρησαν ότι, ακόμη και μετά τη μείωση του Δεκεμβρίου, θα ήταν σκόπιμο να διατηρηθεί αμετάβλητο το επίπεδο των επιτοκίων για ένα χρονικό διάστημα, έως ότου υπάρξουν πιο πειστικές ενδείξεις ότι ο πληθωρισμός κινείται βιώσιμα προς τον στόχο του 2%.
Η εικόνα που σκιαγραφείται για την οικονομία είναι μικτή. Η Fed εξακολουθεί να βλέπει την οικονομική δραστηριότητα να αναπτύσσεται με μέτριο ρυθμό, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα καθοδικούς κινδύνους για την απασχόληση και ανοδικούς κινδύνους για τον πληθωρισμό. Η διαφορετική στάθμιση αυτών των κινδύνων ήταν ένας από τους βασικούς λόγους του εσωτερικού διχασμού.
Αξιοσημείωτο είναι, ότι ακόμη και ορισμένοι από όσους ψήφισαν υπέρ της μείωσης, αναγνώρισαν ότι η απόφαση ήταν οριακή και ότι, υπό ελαφρώς διαφορετικές συνθήκες, θα μπορούσαν να είχαν υποστηρίξει τη διατήρηση των επιτοκίων σταθερών.
Οι αγορές αντέδρασαν συγκρατημένα στα πρακτικά, με τις μετοχές να κινούνται ελαφρώς πτωτικά και τα στοιχήματα για νέα μείωση επιτοκίων να ενισχύονται οριακά για την άνοιξη. Παράλληλα, η επικαιροποίηση των προβλέψεων της Fed δείχνει ότι τα μέλη της Επιτροπής «βλέπουν» ακόμη μία μείωση το 2026 και μία επιπλέον το 2027, εξέλιξη που θα μπορούσε να οδηγήσει το βασικό επιτόκιο κοντά στο 3%, επίπεδο που θεωρείται ουδέτερο για την οικονομία.
Ιδιαίτερη ανησυχία εξέφρασε η πλευρά που αντιτάχθηκε στη μείωση, εκτιμώντας ότι η πρόοδος στον πληθωρισμό έχει ουσιαστικά «κολλήσει» μέσα στο 2025 και ότι απαιτείται μεγαλύτερη βεβαιότητα πριν συνεχιστεί η χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής. Στο ίδιο πλαίσιο, συζητήθηκε και η επίδραση των νέων δασμών της αμερικανικής κυβέρνησης, οι οποίοι θεωρείται ότι ενισχύουν βραχυπρόθεσμα τον πληθωρισμό, χωρίς όμως να αλλάζουν τη μακροπρόθεσμη εικόνα.
Τα τελευταία οικονομικά στοιχεία δείχνουν ότι η αγορά εργασίας παραμένει ανθεκτική, με τις προσλήψεις να επιβραδύνονται, αλλά χωρίς έντονη αύξηση των απολύσεων. Ο πληθωρισμός αποκλιμακώνεται με αργό ρυθμό, παραμένοντας πάντως αισθητά πάνω από τον στόχο της Fed. Την ίδια στιγμή, η συνολική οικονομική δραστηριότητα εμφανίζεται ισχυρή, με το ΑΕΠ να καταγράφει εντυπωσιακή άνοδο στο τρίτο τρίμηνο.
Ωστόσο, η αξιολόγηση των στοιχείων γίνεται με επιφύλαξη, καθώς πολλά δεδομένα εξακολουθούν να επηρεάζονται από καθυστερήσεις και κενά που σχετίζονται με προηγούμενη αναστολή λειτουργίας κρατικών υπηρεσιών. Αυτό ενισχύει την τάση της Fed να τηρήσει στάση αναμονής στις επόμενες συνεδριάσεις.
Σημαντική παράμετρο για το 2026 αποτελεί και η αλλαγή στη σύνθεση της Επιτροπής, καθώς τέσσερις νέοι περιφερειακοί πρόεδροι θα αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου, αρκετοί εκ των οποίων έχουν εκφράσει στο παρελθόν σκεπτικισμό απέναντι στις μειώσεις επιτοκίων.
Τέλος, τα πρακτικά αποκαλύπτουν και την απόφαση της Fed να επανεκκινήσει πρόγραμμα αγορών βραχυπρόθεσμων κρατικών τίτλων, με στόχο τη σταθεροποίηση της αγοράς χρήματος. Η κίνηση αυτή κρίθηκε αναγκαία, ώστε να αποφευχθεί απότομη μείωση των τραπεζικών αποθεματικών κάτω από τα επίπεδα που θεωρούνται επαρκή για την ομαλή λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
