Αντισυνταγματικός ο νόμος Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες ισχυρίζεται ο Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Κασιμάτης, ο οποίος κάλεσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο να μην τον υπογράψει αλλά να τον αναπέμψει στη Βουλή, κατά την προβλεπόμενη διαδικασία.
Μιλώντας σήμερα στον ΣΚΑΪ ο καθηγητής Κασιμάτης τόνισε ότι ο νόμος Παππά έχει όλα τα τυπικά στοιχεία αντισυνταγματικότητας και αποτελεί κλασική περίπτωση νόμου για αναπομπή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. «Είμαι βέβαιος - προσέθεσε - ότι ο κύριος Παυλόπουλος που ανήλθε με την αξία του στο ύπατο Πολιτειακό αξίωμα θα πράξει το καθήκον του».
Σύμφωνα με τον κύριο Κασιμάτη ο νόμος Παππά συνιστά κατάφωρο σφετερισμό Συνταγματικής αρμοδιότητας από Υπουργό και κυβέρνηση. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν ενέσκυψε μία δικτατορία, σημείωσε χαρακτηριστικά.
Είναι ξεκάθαρη η πρόθεση της κυβέρνησης να χειραγωγήσει με κάθε τρόπο τους τηλεοπτικούς σταθμούς, τόνισε ο καθηγητής.
Ειδικότερα, όπως εξήγησε ο κ. Κασιμάτης ο νόμος Παππά παραβιάζει κατάφωρα το άρθρο 15 παράγραφος 2 του Συντάγματος που ορίζει ρητά οτι το καθεστώς αδειοδότησης για τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς υπάγεται στην έννοια του ελέγχου του κράτους, τον οποίον το Σύνταγμα υπάγει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ανεξάρτητης Αρχής.
«Είναι σαφές ότι, βάσει της διάταξης του Συντάγματος και του σκοπού της συνταγματικής εγγύησης, τόσο ο καθορισμός του αριθμού των δημοπρατουμένων αδειών, όσο και η όλη διαδικασία δημοπράτησης των τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του ΕΣΡ» υπογραμμίζει ο κ. Κασιμάτης.
Ακόμη και αν τυφλωθεί το Συμβούλιο της Επικρατείας τόνισε ο καθηγητής ο νόμος Παππά θα ακυρωθεί από τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια διότι αντίκειται στην ευρωπαϊκή έννομη τάξη.
Υπενθυμίζεται ότι έχει προηγηθεί η αντίδραση για την απόφαση του ΣτΕ
Για χρησιμοποίηση της απόφασης 1901/2014 του ΣτΕ (σχετικά με την αδειοδότηση τηλεοπτικών σταθμών) "με τρόπο αποσπασματικό και παραπλανητικό" σε σημερινό non paper της Ένωσης Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ) και σε συγκεκριμένα δημοσιεύματα, κάνουν λόγο κυβερνητικοί κύκλοι.
Σημειώνουν ότι η προαναφερθείσα απόφαση του ΣτΕ "σε τίποτα δεν αναιρεί την αναγκαιότητα ορισμού ενός κρατικού οργάνου που θα διεξαγάγει το διαγωνισμό για τις άδειες" και πως "από το Σύνταγμα, μόνον η Βουλή μπορεί να ορίσει το όργανο αυτό, όπως και έπραξε".
Ειδικότερα, οι κύκλοι της κυβέρνησης αναφέρουν πως είναι χαρακτηριστικό ότι πρόκειται για μια απόφαση που αφορά στον προηγούμενο νόμο για τα media (πριν την ψήφιση του ν.4339/29.10.2015 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) και εμφανίζεται ωσάν να εφαρμόζεται αυτούσια και σήμερα.
Εξηγούν ότι το συγκεκριμένο σημείο της απόφασης (παράγραφος 16) στο οποίο παραπέμπει το non paper δεν λαμβάνει καν υπόψη του τη σημερινή αδυναμία συγκρότησης Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), δηλαδή της ανεξάρτητης αρχής που προβλέπει το Σύνταγμα, και ότι, άρα, δεν απαντά στην παραβίαση επί 25 χρόνια της συνταγματικής υποχρέωσης να λειτουργήσουν με άδειες τα ιδιωτικά κανάλια. "Δεδομένου, λοιπόν, ότι -παρ' όλες τις προσπάθειες της κυβέρνησης για συναίνεση- αποδείχθηκε αδύνατη η επίτευξη της απαιτούμενης πλειοψηφίας για τη συγκρότηση νέου ΕΣΡ το οποίο θα διεξήγαγε τον διαγωνισμό, υπήρχε κίνδυνος να ματαιωθεί ξανά (όπως όλες τις τελευταίες δεκαετίες) η αδειοδότηση που προβλέπει το Σύνταγμα", επισημαίνουν.
Οι κύκλοι της κυβέρνησης τονίζουν ότι ασφαλώς και γνωρίζει τη συγκεκριμένη απόφαση η κυβέρνηση και επισημαίνουν ότι η γνωμοδότηση του καθηγητή Ι. Δρόσου -που κατατέθηκε στα πρακτικά της Βουλής και λαμβάνει υπ' όψιν της την απόφαση του ΣτΕ- ξεκαθαρίζει ότι το άρθρο 15 παρ. 2 του Συντάγματος σε καμία περίπτωση δεν επιβάλλει την ανάθεση των αρμοδιοτήτων της αδειοδότησης στο ΕΣΡ. Το συγκεκριμένο άρθρο του Συντάγματος, συνεχίζουν, κατοχυρώνει ένα «πυρήνα» αποκλειστικών αρμοδιοτήτων του ΕΣΡ, στις οποίες όμως δεν περιλαμβάνεται το σύνολο των αρμοδιοτήτων του κράτους για τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς.
Ακόμα, αναφέρουν πως είναι χαρακτηριστικό ότι σε άλλο σημείο της ίδιας απόφασης (1901/2014) του ΣτΕ, "το οποίο δεν προβάλλεται ανάλογα", όπως σχολιάζουν οι ίδιοι κύκλοι, σημειώνεται ότι «το κράτος (η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία καθώς και το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης ως ανεξάρτητη διοικητική αρχή) υποχρεούται, απέχοντας από επεμβάσεις στο περιεχόμενο των εκπομπών να λαμβάνει όλα τα αναγκαία θετικά μέτρα (νομοθετικά, οργανωτικά, διοικητικά και ουσιαστικά) [...] ώστε να διασφαλίζεται η καθολική παροχή της ραδιοτηλεοπτικής υπηρεσίας στην εθνική επικράτεια». "Ένα τέτοιο μέτρο ακριβώς είναι και η αδειοδότηση", συμπληρώνουν.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι εκτός, όμως, από το λόγο που υπαγορεύει το Σύνταγμα, υπάρχει και λόγος δημοσίου συμφέροντος να διεξαχθεί άμεσα ο διαγωνισμός για τη χορήγηση των αδειών, αφού πρόκειται για δέσμευση της χώρας η οποία έχει περιληφθεί στη Συμφωνία με τους δανειστές. "Μάλιστα, η γενικότερη νομολογία του ΣτΕ δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στο δημόσιο συμφέρον όταν αυτό σχετίζεται με μέτρα αντιμετώπισης της κρίσιμης δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας", τονίζουν, για να σημειώνουν ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, η διενέργεια του διαγωνισμού θα φέρει στο Δημόσιο έσοδα τα οποία έχουν, ήδη, προϋπολογιστεί.
"Συμπερασματικά", υπογραμμίζουν, "η απόφαση 1901/2014 του ΣτΕ σε τίποτα δεν αναιρεί την αναγκαιότητα ορισμού ενός κρατικού οργάνου που θα διεξαγάγει το διαγωνισμό για τις άδειες. Και, από το Σύνταγμα, μόνον η Βουλή μπορεί να ορίσει το όργανο αυτό. Όπως και έπραξε".
