Γεωπολιτική αναβάθμιση πετυχαίνει η Τουρκία με τις κινήσεις που κάνει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, απέναντι και στις αντιμαχόμενες χώρες Ρωσία και Ουκρανία, αλλά και στη Δύση και κυρίως στις ΗΠΑ, που είναι κάτι που επιδιώκει εδώ και καιρό.
Η Ρωσία αποδέχτηκε την τουρκική διαμεσολάβηση, η Ουκρανία θέλει να την ορίσει εγγυήτρια δύναμη και η Δύση καλοβλέπει την τουρκική συμμετοχή, ενώ και οι ΗΠΑ συζητούν στρατιωτικά θέματα με την Άγκυρα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
Η Τουρκία κυνικά έκανε "τα χατίρια" και στις δύο χώρες, προμηθεύει με drone Bayraktar την Ουκρανία και δικαιολογείται ότι "είναι πωλήσεις", ενώ έκλεισε τα στενά του Βοσπόρου "όπως βόλευε" τη Ρωσία, με αποτέλεσμα να είναι "και με το χωροφύλακα και με τον αγροφύλακα".
Και ήδη καρπώνεται τη στάση αυτή, με το ρωσικό τουρισμό που θα πάει στα παράλια της Μικράς Ασίας για διακοπές.
Η Λιβύη
Η Τουρκία όμως δε δουλεύει αθόρυβα μόνο για τις σχέσεις της απέναντι στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αλλά για την παγκόσμια εικόνα της με γνώμονα πάντα το συμφέρον της.
Έτσι ενώ όλη ασχολούνται με τη ρωσική εισβολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Τουρκία έχει καταφέρει και έχει ρίξει γέφυρες με την πλευρά Χάφταρ στη Λιβύη.
Το κοινοβούλιο της χώρας, εξέλεξε πρωθυπουργό το Φάτι Μπασάγκα που έχει άριστες σχέσεις με την Τουρκία ως υπουργός Εσωτερικών του Σάαρτζ και ήδη η πλευρά της ανατολικής Λιβύης έχει κάνει ένα βήμα πίσω όσον αφορά την απομάκρυνση του Τουρκικού στρατού από τη χώρα. Βέβαια παραμένουν οι μισθοφόροι από τη Συρία που έχει στείλει η Άγκυρα, αλλά αυτούς μπορεί να τους αποσύρει ως κίνηση εντυπωσιαμού, αλλά ουσιαστικά η Τουρκία έχει "πατήσει για τα καλά πόδι" στη χώρα της βόρειας Αφρικής.
Αυτό που ανησυχεί την Αθήνα είναι η αναγνώριση του τουρκολιβικού μνημονίου από την ανατολική Λιβύη, διότι θα έβαζε σε μπελάδες τι όποιες ενέργειες από την ελληνική πλευρά, διότι η Άγκυρα έχει "κατασχέσει" ελληνική υφαλοκρηπίδα και νησιά και έχει δώσει γαλαντόμα μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στη ΛΙβύη.
Έτσι αν αναγνωριστεί η τουρκική επεκτατικότητα, τότε η Αθήνα "θα τρέχει και δε θα φτάνει" αφού χονδρικά η Τουρκία θα διεκδικεί τους υδρογονάνθρακες στο μισό Αιγαίο έως κάτω από τη μισή Κρήτη και η Λιβύη το υπόλοιπο μισό έως το σημείο που ενώνονται οι ΑΟΖ Ελλάδας και Ιταλίας.
