Ένα χρόνο λειτουργίας συμπλήρωσε το κέντρο φιλοξενίας του Ελαιώνα και σήμερα, εργαζόμενοι, εθελοντές και πρόσφυγες, το γιόρτασαν με εκδηλώσεις που πραγματοποίησαν οι ίδιοι οι διαμένοντες στη δομή.
Έκθεση ζωγραφικής, παράσταση θεάτρου σκιών με ηθοποιούς και talent show, ήταν μερικές μόνο από τις δραστηριότητες που υλοποιήθηκαν με την επιμέλεια των εθελοντών της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας "Project Elea". Είναι οι ίδιοι εθελοντές που οργανώνουν καθημερινά δραστηριότητες στους χώρους του camp για τη δημιουργική απασχόληση των προσφύγων, ενηλίκων και παιδιών. Ένας από αυτούς, ήταν και ο Ανδρέας Ασιήκαλης, ο οποίος με εμπειρία στη διοργάνωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων στην Ελβετία και εθελοντική δράση στη Μόρια της Λέσβου, αποφάσισε να έρθει στον Ελαιώνα και να προσφέρει λίγο από τον χρόνο του.
«Όταν έκλεισαν τα σύνορα, άρχισα να σκέφτομαι ότι το θέμα δεν είναι μόνο η επιβίωση, αλλά και η δημιουργική απασχόληση, προκειμένου να δώσουμε στους πρόσφυγες τα εφόδια για να σταθούν στα πόδια τους», εξηγεί ο κ. Ασιήκαλης μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Τα παιδιά μαθαίνουν ζωγραφική, αθλήματα, τέχνες, χορούς, ενώ οι γυναίκες συμμετέχουν σε μαθήματα γυμναστικής και ραπτικής. Στόχος της εθελοντικής ομάδας είναι να εντάξει τους ενήλικες πρόσφυγες ως εθελοντές, προκειμένου να διδάσκουν οι ίδιοι στα παιδιά, γλώσσες και δεξιότητες.
Στην εκδήλωση βρέθηκε και ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, ο οποίος έσπευσε να τονίσει ότι ο Ελαιώνας δεν είναι έργο δικό του: «Ξεκίνησε από την κ. Χριστοδουλοπούλου και τον κ. Φλαμπουράρη. Από ένα σημείο και μετά έχω και εγώ μια συμμετοχή. Οφείλει όμως να πει κανείς, ότι χωρίς την Ανθή Καραγγελή, τον Μαχμούτ Αμπντελρασούλ και τον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη, ο Ελαιώνας δεν θα λειτουργούσε σήμερα όπως λειτουργεί».
Ο κ. Μουζάλας χαρακτήρισε το κέντρο φιλοξενίας «απάντηση στο ερώτημα αν θα τα καταφέρουμε [?] Αποτελεί πρότυπο λειτουργίας. Θέλουμε τα καινούρια camps να είναι σε αυτό το επίπεδο γαλήνης, ησυχίας, δραστηριότητας. Θα θέλαμε βέβαια τα σπιτάκια να είναι καλύτερα και προσπαθούμε να το κάνουμε».
«Ο Ελαιώνας δείχνει ότι θα τα καταφέρουμε», συνέχισε ο αναπληρωτής υπουργός. «Οι άνθρωποι θα φύγουν από τα camps τα μέτρια, τα κακά, τα καλούτσικα που είναι τώρα. θα δημιουργήσουμε καινούριους χώρους, όχι μονάχα επειδή δικαιούνται αυτούς τους χώρους. Είναι θέμα αξιοπρέπειας δικής τους και δικής μας». «Η προσπάθειά μας είναι να γίνει γρήγορα», πρόσθεσε ο αναπληρωτής υπουργός, ωστόσο, «δεν είναι εύκολο να γίνει γρήγορα. Δεν μπορούμε συνέχεια να κάνουμε τα πράγματα γρήγορα, γιατί τώρα πια δεν αρκεί να τα κάνουμε γρήγορα, πρέπει να τα κάνουμε και πιο καλά».
Ένας από τους πρόσφυγες που συμμετείχε στη διοργάνωση της αποψινής εκδήλωσης, ήταν ο 25χρονος Μοχάμαντ Αρεκέμπ. Ο Μοχάμαντ από την Παλαιστίνη, ζει εδώ και έξι μήνες στο κέντρο φιλοξενίας του Ελαιώνα. Έχοντας σπουδές στην πληροφορική, βοήθησε στο τεχνικό στήσιμο της πρωτότυπης παράστασης θεάτρου σκιών που οργανώθηκε, μιας παράστασης, όπου αντί για φιγούρες είχε πρόσφυγες - ερασιτέχνες ηθοποιούς.. Η παράσταση αφηγήθηκε τη διαδρομή μιας οικογένειας προσφύγων από τον πόλεμο στην Ευρώπη, για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον. «Χαίρομαι που με την παράσταση αυτή μιλάμε για τα προβλήματα των προσφύγων», λέει ο Μοχάμαντ. Ο ίδιος ονειρεύεται να ζει μια ελεύθερη ζωή, όπως λέει, έξω από κέντρα φιλοξενίας.
Λίγο πιο πέρα από το χώρο όπου γινόταν η παράσταση, είχαν στηθεί τα έργα ζωγραφικής ενηλίκων και παιδιών. Οι πρόσφυγες κλήθηκαν να αφηγηθούν με το πινέλο τους ένα κομμάτι της προσωπικής τους ιστορίας. Ο Σαλαχαντίν επέλεξε να ζωγραφίσει πορτρέτα άλλων διαμενόντων στη δομή. Ο 25χρονος Μπακούν από την Ακτή Ελεφαντοστού ζωγράφισε δάκρυα να τρέχουν «που όμως δεν τα προσέχει κανείς», όπως περιέγραψε.
Σε ένα τοίχο κοντά στην έκθεση τα μικρά προσφυγόπουλα έγραφαν με μία λέξη το τι χρειάζονται. Ειρήνη, ελευθερία, εκπαίδευση, δικαιοσύνη, ένα καλό μέλλον και μια ασφαλή ζωή ζητούσαν τα περισσότερα.
Στο κέντρο φιλοξενίας σύμφωνα με τα σημερινά στοιχεία του Συντονιστικού Οργάνου Διαχείρισης της Προσφυγικής Κρίσης, διαμένουν 2.183 πρόσφυγες. Οι πρόσφυγες προέρχονται από 22 χώρες, με την πλειοψηφία τους να κατάγεται από τη Συρία και το Αφγανιστάν.
Την ευθύνη για τη λειτουργία του κέντρου φιλοξενίας έχει ο Μαχμούτ Αμπντελρασούλ. Όπως εξηγεί, «αρχικά ο Ελαιώνας ήταν μια δομή τράνζιτ, ενώ τώρα είναι δομή φιλοξενίας. Έχει αλλάξει ο χαρακτήρας της δομής. Προσπαθούμε να πραγματοποιούμε δράσεις ένταξης και ενδυνάμωση για την ένταξη των προσφύγων στην αγορά εργασίας». Στον Ελαιώνα, όπως συμπληρώνει, υπάρχει μια κοινότητα προσφύγων, σαν ένα μικρό χωριό, «που εννοείται ότι περνάει δυσκολίες, αλλά εδώ προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους».
