Μετά το ΔΝΤ ξεκάθαρη θέση υπέρ της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους παίρνει και η Κομισιόν, κόντρα στη γραμμή Βερολίνου/Σόιμπλε που θέλουν να παραμείνει ανοιχτό το θέμα και η λήψη μέτρων να τελεί υπό αίρεση. Σε έκθεση της με ημερομηνία 16 Ιουνίου που δημοσιοποιήθηκε σήμερα από το Bloomberg, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επισημαίνει την ανάγκη «υλοποίησης επιπλέον μέτρων ελάφρυνσης, με βάση τους όρους και τις προϋποθέσεις που ορίζονται στα ανακοινωθέντα των Eurogroup της 25ης Μαΐου 2016 και 15ης Ιουνίου 2017».
Προχωρώντας ένα ακόμη βήμα, η Επιτροπή προσδιορίζει και ποια πρέπει να είναι τα μακροπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης: «Παράταση της περιόδου λήξης και της περιόδου χάριτος για το αρχικό κεφάλαιο και τους τόκους, μαζί με χρήση των κερδών από ελληνικά ομόλογα».
Κατά την άποψη της, αυτό θα καταστήσει εφικτή τη μείωση των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας και την επάνοδο του χρέους σε βιώσιμα επίπεδα. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι οι υψηλές ακαθάριστες χρηματοδοτικές προκαλούν σοβαρές ανησυχίες όσον αφορά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας πρέπει να περιορισθούν σε 9,3% του ΑΕΠ το 2020 (από 17,5% το 2017), με βάση το βασικό σενάριο βιωσιμότητας χρέους που έχει προετοιμάσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Στο σενάριο αυτό εκτιμάται ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες θα αυξηθούν μετά το 2020, ξεπερνώντας το 20% μετά το 2045 και έως το 2060. Το χρέος αναμένεται να φτάσει το 176,5% του ΑΕΠ το 2017, το 159,9% το 2020, το 123,1% το 2030 και το 91,2% το 2060.
Η δυναμική του χρέους σε ένα δυσμενές οικονομικό περιβάλλον γίνεται εκρηκτική από τα μέσα του 2030 και στη συνέχεια, με το χρέος να φτάνει το 241% του ΑΕΠ το 2060 στο συγκεκριμένο σενάριο.
Στο δυσμενές σενάριο, οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες ξεπερνούν το 20% του ΑΕΠ το 2033 και φτάνουν το 56% του ΑΕΠ έως το 2060.
Η Κομισιόν αναφέρει ταυτόχρονα ότι «υπάρχει αβεβαιότητα όσον αφορά την ικανότητα της χώρας να διατηρήσει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για αρκετές δεκαετίας. Επιπλέον, υπάρχουν σημαντικοί κίνδυνοι στην ανάπτυξη, που συνδέονται με τη γήρανση του πληθυσμού και τις τάσεις της παραγωγικότητας»
Στην έκθεση σημειώνεται παράλληλα ότι η εκταμίευση των δόσεων αναμένεται να βοηθήσει να δημιουργηθεί ένα σημαντικό ταμειακό απόθεμα μέχρι το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018.
Ένα ταμειακό απόθεμα της τάξης των 9 δισ. ευρώ αναμένεται να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες για περίπου 10 μήνες μετά το τέλος του προγράμματος.
Η Ελλάδα χρειάζεται να καλύψει 18,9 δισ. ευρώ σε πληρωμές για το υπόλοιπο του προγράμματος, ενώ οι ελληνικές αρχές χρειάζεται να τακτοποιήσουν καθυστερούμενες οφειλές περίπου 6,5 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του προγράμματος.
Στην ανάλυση υπάρχει και η πρόβλεψη για ένα μαξιλάρι που δεν έχει χρησιμοποιηθεί από τη χρηματοδότηση του ESM της τάξης των 27,4 δισ. ευρώ στο τέλος του προγράμματος.
