Αντιμέτωποι με παγίδες και κατά περιπτώσεις μεγάλες χρεώσεις στις τραπεζικές συναλλαγές, είτε αυτές πραγματοποιούνται στο γκισέ, είτε στο ΑΤΜ, ή ακόμη γίνονται μέσω web και phone banking, έρχονται νοικοκυριά και επαγγελματίες. Κι αν με πρώτη ματιά τα ποσά που καταβάλλουν οι πελάτες δεν λογίζονται ως υψηλά, η βαθύτερη ανάλυση καταδεικνύει το εύρος του «κέρδους» που καρπώνονται οι τράπεζες.
Χάρη στο μεγάλο όγκο των εν λόγω συναλλαγών, υπολογίζεται ότι τα πιστωτικά ιδρύματα βάζουν στα ταμεία τους-κάθε χρόνο, περί τα 190 εκατομμύρια ευρώ από τις προμήθειες. Οι απλές συναλλαγές που καλούνται να πληρώνουν οι πολίτες, σε οποιαδήποτε μορφή (γκισέ, ΑΤΜ, μέσω Ιnternet) ξεκινούν από το «ταπεινό» ποσό του ενός ευρώ, ωστόσο, μπορεί να φτάσουν ως και τα 250 ευρώ.
Διαφορετικές χρεώσεις σε γκισέ και Internet
Σε πλείστες περιπτώσεις, το μέσο-μέθοδος πληρωμής της συναλλαγής διαμορφώνει και το χρεωστικό ποσό που καλείται να καταβάλλει ο πελάτης. Για παράδειγμα για έμβασμα 1.000 ευρώ, η προμήθεια μέσω Internet ή τηλεφώνου είναι ένα ευρώ, ενώ αν η συναλλαγή πραγματοποιηθεί στο γκισέ τις τράπεζας, το ποσό ανεβαίνει στα 8 ως και 15 ευρώ.
Επίσης, όπως επισημαίνει σε δημοσίευμά του ο «Ελεύθερος Τύπος», οι αναλήψεις μετρητών από το ΑΤΜ διαφορετικής τράπεζας από εκείνη όπου εδράζεται ο λογαριασμούς του πελάτη, είναι στο 1,50 ευρώ.
Η γκάμα των χρεώσεων είναι εξαιρετικά μεγάλη και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τις ρυθμίσεις στεγαστικών δανείων, τις αλλαγές προγράμματος, ενώ ο πελάτης επιβαρύνεται με τουλάχιστον 50 ευρώ, με την κατάθεση περίοδο χάριτος για το δάνειό του..
