Λίγες ημέρες μετά τις δηλώσεις Ακάρ περί συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου από Αθήνα και Άγκυρα, τα τουρκικά ΜΜΕ συντηρούν και μάλιστα πολύ ψηλά, το ζήτημα της ενεργειακής συνεργασίας των δύο χωρών. Σήμερα, μάλιστα, προσδίδουν μια νέα διάσταση, στην οποία εμπλέκεται η Γερμανία, που φέρεται να βρίσκεται πίσω από σχέδιο για ενεργειακή σύμπραξη Ελλάδας και Τουρκίας.
Το σενάριο που «πλασάρουν» τα τουρκικά ΜΜE, αναφέρει ότι η Γερμανία ζητά εναλλακτικές λύσεις για απεξάρτηση της ίδιας αλλά και της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Μια από αυτές, όπως την διατύπωσε ο Όλαφ Σολτς στον Ταγίπ Ερντογάν, κατά την πρόσφατη συνάντησή τους, είναι να μεταφερθούν κοιτάσματα φυσικού αερίου του Ισραήλ στην Ευρώπη, μέσω σύνδεσης με τον αγωγό ΤΑΝΑΠ στην Τουρκία, από εκεί στην Ελλάδα και κατόπιν στην Ιταλία - υπόλοιπη Ευρώπη.
Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ, το project που φέρεται να συζητούν Βερολίνο και Άγκυρα, προβλέπει την κατασκευή ενός νέου αγωγού από την περιοχή της Μερσίνης στην Αλεξανδρέττα, ο οποίος θα συνδεθεί εντός Τουρκίας (Εσκί Σεχίρ), με τον υπάρχοντα αγωγό ΤΑΝΑP, που ξεκινάει από το Αζερμπαϊτζάν.
Ευλόγως θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για ένα ευφάνταστο σενάριο, το οποίο ρεαλιστικά έχει ελάχιστες πιθανότητες να υλοποιηθεί, ακόμη και αν κάποια στιγμή τεθεί υπό πραγματική διαβούλευση. Μήπως οι συγκεκριμένες τουρκικές διαρροές έχουν ως στόχο να διαμορφώσουν μια συνθήκη συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η οποία θα ανοίξει την «κερκόπορτα» για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, υποθηκεύοντας ταυτόχρονα και το μέλλον της Κυπριακής Δημοκρατίας;
Περισσότερο μοιάζει με «παγίδα» μια τέτοια εμπλοκή και μάλλον δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κορυφαία τουρκικά ΜΜΕ, που ελέγχονται από το καθεστώς Ερντογάν, αναδεικνύουν τη γερμανική (;) πρόταση για συνεργασία Ελλάδας-Τουρκίας, λίγες ημέρες μετά το άνοιγμα-κατά άλλους ωμή πρόκληση του υπουργού Άμυνας Ακάρ, που μίλησε για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Το σενάριο για ενεργειακή συνεργασία που εξυφαίνεται η Άγκυρα, βρίθει σκοτεινών σημείων και δεν στέκει γεωπολιτικά. Προϋποθέτει ότι πρέπει να φτιαχτεί ένας υποθαλάσσιος αγωγός, που θα διέρχεται από την κυπριακή ΑΟΖ, και μέσω του οποίου θα φτάσει το ισραηλινό αέριο στην Αλεξανδρέττα. Πρόκειται για μια... αίολη προϋπόθεση με μηδαμινές πιθανότητες να πάρει σάρκα και οστά, με δεδομένη την ανοιχτή πληγή του κυπριακού προβλήματος. Εκτός κι αν η Άγκυρα προσβλέπει ότι με «δέλεαρ» την ενέργεια, η Ελλάδα αλλά και η Κυπριακή Δημοκρατία θα «παρασυρθούν», επιζητώντας τη διευθέτηση του ακανθώδους αυτού ζητήματος, με τους όρους και τις συνθήκες που επιβάλλει η Τουρκία.
Επίσης θεωρείται απίθανο, με τα τωρινά δεδομένα, το Λίβανο και η Συρία να επιτρέψουν να περάσει από τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες τους, ένας υποθαλάσσιος αγωγός προερχόμενος από το Ισραήλ.
