Το πείραμα της Νότιας Αμερικής

Η πείνα είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη είτε ζούν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας είτε βρίσκονται στα όρια της. Και όμως υπάρχουν πολιτικές οι οποίες έχουν εφαρμοστεί στο παρελθόν και οι οποίες έχουν αμβλύνει σημαντικά τις επιπτώσεις.

Στην αντιμετώπιση της συγκεκριμένης παγκόσμιας πρόκλησης, η Λατινική Αμερική μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα καθώς στην διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας ήταν  η μοναδική αναπτυσσόμενη περιοχή που μείωσε στο μισό τόσο τον μερικό όσο και τον απόλυτο αριθμό των ανθρώπων που ζουν σε καθεστώς πείνας τα τελευταία 25 χρόνια.

Στην Βραζιλία, την μεγαλύτερη χώρα της Λατινικής Αμερικής, η εξάλειψη της πείνας αποτέλεσε την βασική προεκλογική υπόσχεση του πρώην προέδρου, Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, στις εκλογές του 2002. Το εθνικό του πρόγραμμα «Μηδενική Πείνα» ήταν πολύπλευρο, άντεξε στον χρόνο και καθοδηγείτο από την επιστήμη.

Η κυβέρνηση δημιούργησε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για την αντιμετώπιση των ειδικών αναγκών των μικροκαλλιεργητών και των ακτημόνων αγροτών που επλήγησαν περισσότερο από την πείνα. Η χώρα επεδίωξε και εδαφική μεταρρύθμιση, παράλληλα με τα μέτρα για την αύξηση της παραγωγικότητας της γεωργίας. Το γεγονός ότι δόθηκε προτεραιότητα στην επιστήμη και την τεχνολογία βοήθησε στην αύξηση της απόδοσης των οικογενειακών αγροτών.

Όταν αυτοί οι αγρότες παράγουν και πωλούν σε μεγάλες αγορές της πόλης και όχι μόνο, μπορούν να αντέξουν οικονομικά να θρέψουν τις οικογένειές τους, δίνοντάς τους μια πιο ισορροπημένη διατροφή και μειώνοντας τον υποσιτισμό.

Το σημαντικότερο είναι ότι η Βραζιλία δεν αύξησε απλώς την παραγωγή τροφίμων. Βελτίωσε επίσης και την πρόσβαση στα τρόφιμα. Τα μεγάλης κλίμακας προγράμματα μεταφοράς χρημάτων επέτρεψαν ακόμα και σε φτωχά νοικοκυριά να αγοράσουν αρκετά τρόφιμα για να ζήσουν. Εξαρτώντας τις μεταφορές [χρημάτων] από τον εμβολιασμό και την εκπαίδευση των παιδιών, το πρόγραμμα βοήθησε επίσης στον τερματισμό της διαγενεακής μεταβίβασης της πείνας.

Τα βασικά στοιχεία της επιτυχίας της Βραζιλίας μπορούν να εφαρμοστούν και αλλού. Αλλά κάτι τέτοιο απαιτεί την αναγνώριση ότι η πείνα, μαζί με τις αιτίες και τα σχετικά με αυτήν, εξακολουθεί να μετριέται και να ορίζεται με λάθος τρόπο.

Πηγή:premium.paratiritis.gr