Ενώ η κυβέρνηση διαπιστώνει – μάλλον με έκπληξη- ότι το ΔΝΤ δεν «πτοείται» από την αποκάλυψη των συνομιλιών Τόμσεν-Βελκουλέσκου και ότι δεν πρόκειται να διευκολύνει την πρόοδο της διαπραγμάτευσης βάζοντας νερό στο κρασί του, το παζλ των εξελίξεων γίνεται εξαιρετικά πολύπλοκο και όλες οι ερμηνείες των γεγονότων κινούνται στα όρια θεωριών συνωμοσίας. Πολιτικοί σχολιαστές και ξένοι διπλωμάτες βλέπουν πίσω από αυτή την υπόθεση πτυχές της αντιπαράθεσης ΔΝΤ-Γερμανίας, η οποία σε ένα άλλο επίπεδο γίνεται αντιπαράθεση ΗΠΑ-Ευρώπης. Αλλοι εκτιμούν ότι πρόκειται για «επεισόδια» ενός προσυμφωνημένου σεναρίου, που θα φέρει την Ελλάδα σε θέση πλήρους εξάρτησης από την Γερμανία.
Το βέβαιο είναι ότι η διαρροή των συνομιλιών έχει θέσει σε κίνηση διεργασίες και αλυσιδωτές εξελίξεις, από τις οποίες είναι αμφίβολο αν θα ωφεληθεί τελικά η χώρα μας, ακόμη κι αν σε πρώτη φάση φανεί ότι οδηγούμαστε σε συμφωνία με τους δανειστές και σε άμεση ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Προς το παρόν όλα δείχνουν ότι η αντιπαράθεση με το ΔΝΤ κλιμακώνεται, καθώς το Ταμείο δεν προτίθεται να συμπεριφερθεί ως «ένοχος» και να επιδείξει διαλλακτική στάση, ομολογώντας εμμέσως ότι τα στελέχη του «συνωμοτούσαν» για να εκβιάσουν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης.
Κοντράροντας το ΔΝΤ και εμφανίζοντας τον Τόμσεν ως «κακό δαίμονα» της διαπραγμάτευσης, η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να επιζητήσει στήριξη από το Βερολίνο για να «τα βρει» με τους Ευρωπαίους, ώστε να επιτύχει κάποιου είδους συμφωνία, να εξασφαλίσει θετική αξιολόγηση και να αρχίσει η εκταμίευση υποδόσεων πριν από τον δημοσιονομικά επιβαρυμένο Ιούλιο.
Κινείται λοιπόν προς αυτή την κατεύθυνση, το ΔΝΤ αναγορεύεται σε «απόλυτο κακό», ενώ οι Μερκελ-Σόιμπλε γίνονται οι μόνοι που μπορούμε να εμπιστευθούμε.
Διαβάστε επίσης: Ελληνογερμανικό φλερτ, ο Τσίπρας στην «αγκαλιά» της Μέρκελ
Το περιεχόμενο της συμφωνίας
Οι εξελίξεις οδηγούν τον Αλέξη Τσίπρα εκόντα-άκοντα στην «αγκαλιά» της Μέρκελ, γεγονός που προδιαγράφει και το περιεχόμενο της τελικής συμφωνίας με τους δανειστές: Με το ΔΝΤ εντός ή εκτός προγράμματος, το συνολικό πακέτο θα περιλαμβάνει ηπιότερα μέτρα απ΄ό,τι ζητούσε το Ταμείο, λιγότερες επώδυνες μεταρρυθμίσεις, αλλά καμία ουσιαστική περικοπή χρέους, η ελάφρυνση του οποίου θα αποτελέσει αντικείμενο μελλοντικής περαιτέρω διαπραγμάτευσης.
Προς το παρόν φαίνεται ότι ανεξάρτητα από τις κινήσεις τακτικής του ΔΝΤ και τους επί χάρτου σχεδιασμούς του κ. Τόμσεν, στους κόλπους του κουαρτέτου θα υπάρξει κάποιος συμβιβασμός. Θα συνεχισθεί λοιπόν το ιδιότυπο «ταγκό» ΕΕ -ΔΝΤ για την υλοποίηση του ελληνικού προγράμματος
