Για να περιγράψει κανείς τον υπό διαμόρφωση «οδικό χάρτη» για το ελληνικό χρέος, η φράση «δημιουργική ασάφεια» που εισήγαγε στα… κοινά ο Γιάνης Βαρουφάκης, μοιάζει να είναι η ιδανική. Οι συνθήκες υπό τις οποίες προήλθε η συμφωνία αλλά και οι «αστερίσκοι» οι οποίοι ετέθησαν κυρίως από το ΔΝΤ, προκειμένου αυτή να εφαρμοστεί, καταδεικνύουν το ζήτημα του χρέους κάθε άλλο παρά μπήκε σε τροχιά οριστικής διευθέτησης.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είχε την πρωτοβουλία, τον πρώτο λόγο και όπως φαίνεται και την δυναμική στο χθεσινό Eurogroup, για το ζήτημα του ελληνικού χρέους, το οποίο θεωρεί μη βιώσιμο, κάτι που ανέδειξε ξανά και χθες. Η δημιουργική ασάφεια σε ότι αφορά στο ζήτημα του χρέους, έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι το Ταμείο δεν αποσαφήνισε, ξεκάθαρα, επίσημα αν του… κάνει το «πακέτο» μέτρων για το χρέος.
Αρκέστηκε να διαπραγματευτεί και τελικώς να συμφωνήσει σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, για την δόση προς την Ελλάδα και σε ότι αφορά στην μεγάλη εικόνα, την εμπλοκή του στο ελληνικό πρόγραμμα και την επίλυση του χρέους, άφησε ρευστά τα πράγματα.
Οι προϋποθέσεις που έθεσε το ΔΝΤ για την έγκριση της συμφωνίας, καταδεικνύουν και το σκεπτικό του, την επιλογή για μη άμεση δέσμευση. Οι ιθύνοντες του Ταμείου επιθυμούν μια νέα ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους και αξιολόγηση των πιθανών μέτρων ανακούφισης του χρέους, για να κάτσουν ξανά στο τραπέζι των συζητήσεων, μετά το Φθινόπωρο και να διαπραγματευτούν επί της ουσίας το «περίφημο» πια ελληνικό χρέος.
