Αίσθηση προκαλεί στη Γερμανία η πρόταση ερευνητικής ομάδας της Deutsche Bank για θέσπιση φόρου 5% για όσους διατηρήσουν το «προνόμιο» να συνεχίσουν να εργάζονται εξ αποστάσεως και μετά το πέρας της πανδημίας, σημειώνοντας ότι το μέτρο αυτό θα βοηθούσε να επιδοτηθεί το εισόδημα που έχασαν εργαζόμενοι με χαμηλές απολαβές κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Ειδικότερα, ο θεματικός στρατηγικός αναλυτής της Deutsche Bank, Luke Templeman, αναφέρει στη μελέτη Konzept της επενδυτικής τράπεζας, ότι ένας επιπρόσθετος φόρος στους εξ αποστάσεως εργαζόμενους ήταν απαραίτητος εδώ και χρόνια, αλλά «ο κορονοϊός κατέστησε την αναγκαιότητά του οφθαλμοφανή».
Σύμφωνα με τη μελέτη, χάρη στην τηλεργασία από το σπίτι πολλοί άνθρωποι εξοικονομούν μέρος των καθημερινών τους δαπανών, όπως για ταξίδια, μεσημεριανό φαγητό, ρούχα κλπ, ενώ πιθανόν έχουν και λιγότερα έξοδα κοινωνικοποίησης. Ωστόσο, η μελέτη προσθέτει ότι η τηλεργασία σημαίνει πως οι εξ αποστάσεως εργαζόμενοι «συμβάλλουν λιγότερο στο οικονομικό σύστημα, ενώ εξακολουθούν να επωφελούνται».
Για το λόγο αυτό, ο αξιωματούχος της Deutsche Bank, προτείνει οι εργαζόμενοι που θα συνεχίσουν την τηλεργασία μετά την πανδημία να πληρώνουν ένα τέλος «προκειμένου να εξομαλυνθεί η διαδικασία μετάβασης για όσους τέθηκαν εκτός αγοράς», εξαιτίας της κρίσης του κορονοϊού. Εν τω μεταξύ, η πανδημία έχει δεκαπλασιάσει τον αριθμό των ανθρώπων που εργάζονται από το σπίτι στις ΗΠΑ, που πλέον αντιστοιχούν στο 56% του εργατικού δυναμικού, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο ο αντίστοιχος αριθμός έχει επταπλασιαστεί, φτάνοντας στο 47% του εργατικού δυναμικού της χώρας.
Έρευνα της γερμανικής τράπεζας, έδειξε ότι περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους διεθνώς θα ήθελαν να συνεχίσουν να εργάζονται από το σπίτι δύο έως τρεις ημέρες την εβδομάδα και μετά την πανδημία.
«Ο φόρος θα μπορούσε να αποφέρει 15,9 δισ. ευρώ»
Όπως αναφέρει ο Luke Templeman, οι εργαζόμενοι που δουλεύουν εξ αποστάσεως, τείνουν να έχουν υψηλότερο μέσο εισόδημα. Με βάση δε τον υπολογιζόμενο μέσο μισθό ενός ατόμου που εργάζεται από το σπίτι, υπολόγισε ότι ένας φόρος ύψους 5% δεν θα επηρέαζε ιδιαίτερα ούτε τις εταιρείες ούτε τους εν λόγω εργαζόμενους, καθώς θα αντιστοιχούσε στο ποσό που ένας εργαζόμενος ξοδεύει ενδεχομένως για τις μετακινήσεις του, το μεσημεριανό του γεύμα κλπ.
Ο Γερμανός αξιωματούχος υπολόγισε ότι στην μετά κορονοϊό εποχή ένας τέτοιος φόρος θα μπορούσε να αποφέρει στις ΗΠΑ επιπλέον 48 δισ. δολάρια ετησίως. Ποσό που θα μπορούσε να καλύψει επιδότηση 1.500 δολαρίων προς 29 εκατομμύρια εργαζόμενους που δεν μπορούν να εργαστούν από το σπίτι και έχουν εισόδημα κάτω από 30.000 δολάρια ετησίως.
Αντίστοιχα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο φόρος τηλεργασίας θα μπορούσε να αποφέρει 6,9 δισ. στερλίνες, ποσό που θα μπορούσε να καλύψει επιδότηση 2.000 λιρώ προς το 12% των εργαζομένων ηλικίας άνω των 25 που λαμβάνουν τον κατώτατο μισθό. Στη Γερμανία, ο φόρος θα μπορούσε να αποφέρει 15,9 δισ. ευρώ, ποσό που θα μπορούσε να καλύψει επιδότηση 1.500 ευρώ για το κατώτατο 12% αυτών που ζουν με 12.600 ευρώ.
Ο εν λόγω φόρος, όπως λέει ο Templeman, θα βαρύνει τους εργαζόμενους μόνο εφόσον η εξ αποστάσεως εργασία δεν οφείλεται σε κρατική σύσταση, ενώ πρόσθεσε ότι δεν θα ισχύει για τους αυτοαπασχολούμενους ή τους εργαζόμενους με χαμηλό εισόδημα. Πρόσθεσε δε ότι θα πρέπει να καταβάλλεται από τον εργοδότη σε περίπτωση που δεν εξασφαλίζει στον εργαζόμενο μόνιμη θέση εργασίας.
