Σκληρή ήταν η αντίδραση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών στους τουρκικούς ισχυρισμούς περί "θηριωδιών" του ελληνικού στρατού στην Ανατολία, του οποίους χαρακτηρίζει ως «ακόμη μια αδόκιμη προσπάθεια παραποίησης της ιστορίας».
«Είναι ιστορικό καθήκον όλων μας - και ιδίως της γείτονος Τουρκίας - να αναγνωριστούν γεγονότα όπως η γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, προκειμένου να μην επαναληφθούν οι πιο ζοφερές στιγμές του παρελθόντος και να επουλώσουμε τις βαθιές πληγές που άφησαν πίσω», τονίζει με ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών
Το υπουργείο Εξωτερικών επισημαίνει ότι «η αναγνώριση της ιστορικής αλήθειας, η αυτοκριτική και η εγκατάλειψη του αναθεωρητισμού, αποτελούν ένδειξη δύναμης, όχι αδυναμίας. Αποτελούν προϋπόθεση για τον καλόπιστο διάλογο και την καταπολέμηση των ακροτήτων του εθνικισμού, για τη συμφιλίωση των λαών και των κρατών και την ειρηνική συμπόρευσή τους».
Κάνοντας μάλιστα αναφορά στον Ελευθέριο Βενιζέλο υπογραμμίζει ότι «αυτή τη στάση ζωής και πολιτικής επέλεξε όταν πρότεινε ως υποψήφιο για το Νόμπελ Ειρήνης τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Και αυτό συνεχίζει να αποτελεί, μέχρι σήμερα, μέρος της σημαντικής παρακαταθήκης που άφησε πίσω του ο μεγάλος Έλληνας πολιτικός, για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις -και όχι μόνον».
η ανακοίνωση του Τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών:
«Η 19η Μαΐου 1919 σηματοδοτεί την αρχή του εθνικού μας αγώνα που οδήγησε στην ίδρυση της Δημοκρατίας της Τουρκίας και εορτάζεται με υπερηφάνεια κάθε χρόνο στην Τουρκία και στο εξωτερικό.
Οι προσπάθειες ορισμένων ακραίων ομάδων να επισκιάσουν αυτή τη σημαντική ημέρα με τις φανταστικές αξιώσεις τους που στοχεύουν στην ιστορία μας, με τις ενέργειές τους που επιζητούν να πυροδοτήσουν το μίσως κατά της Τουρκίας καθώς και με τις δηλώσεις ορισμένων πολιτικών στην Ελλάδα που στρεβλώνουν τα ιστορικά γεγονότα για πολιτικά τους κίνητρα, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.
Υπενθυμίζουμε σε αυτούς που κάνουν αυτούς τους αβάσιμους ισχυρισμούς πως η ευθύνη της Ελλάδας για τις θηριωδίες που διέπραξε ο στρατός της, που επίσης παραβίαζαν τους κανόνες του πολέμου ενώ εισέβαλαν στην Ανατολία, και η υποχρέωσή της να πληρώσει αποζημίωση, τέθηκαν στη Συνθήκη της Λωζάνης.
Εφιστούμε την προσοχή τους πως όταν οι θηριωδίες από τον Ελληνικό Στρατό κατά Τούρκων έφτασαν σε αφάνταστο μέγεθος, οι σύμμαχοι της Ελλάδας δημιούργησαν Επιτροπή Έρευνας και αναγνώρισαν τα απάνθρωπα εγκλήματα του Ελληνικού Στρατού.
Μάλιστα, αυτοί οι αβάσιμοι ισχυρισμοί που στοχεύουν στην ιστορία μας δεν έχουν καμία σχέση με τη λογική, τη συνείδηση και τη δικαιοσύνη. Αυτή η ρητορική είναι ασύμβατη με τους στόχους μας να προωθήσουμε περαιτέρω τις διμερείς μας σχέσεις και αφήνει μια αρνητική κληρονομιά στις μελλοντικές γενεές.
Η πρόταση που έγινε από τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας, Βενιζέλο, το 1934 μετά την ίδρυση της Δημοκρατίας της Τουρκίας, ώστε ο μεγάλος ηγέτης μας Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ να λάβει το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, αποτελεί την πιο ξεκάθαρη απόδειξη που δείχνει πως δεν υπάρχει τέτοιο ιστορικό ζήτημα μεταξύ των δυο χωρών, αντίθετα με τους ισχυρισμούς ορισμένων ανεύθυνων πολιτικών και ακραίων Ελλήνων.»
H ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ
"Η ανακοίνωση του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών συνιστά ακόμη μια αδόκιμη προσπάθεια παραποίησης της ιστορίας.
Η αναγνώριση της ιστορικής αλήθειας, η αυτοκριτική και η εγκατάλειψη του αναθεωρητισμού, αποτελούν ένδειξη δύναμης, όχι αδυναμίας. Αποτελούν προϋπόθεση για τον καλόπιστο διάλογο και την καταπολέμηση των ακροτήτων του εθνικισμού, για τη συμφιλίωση των λαών και των κρατών και την ειρηνική συμπόρευσή τους.
Αυτή τη στάση ζωής και πολιτικής επέλεξε ο Ελευθέριος Βενιζέλος όταν πρότεινε ως υποψήφιο για το Νόμπελ Ειρήνης τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Και αυτό συνεχίζει να αποτελεί, μέχρι σήμερα, μέρος της σημαντικής παρακαταθήκης που άφησε πίσω του ο μεγάλος Έλληνας πολιτικός, για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις -και όχι μόνον. Είναι ιστορικό καθήκον όλων μας - και ιδίως της γείτονος Τουρκίας - να αναγνωριστούν γεγονότα όπως η γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, προκειμένου να μην επαναληφθούν οι πιο ζοφερές στιγμές του παρελθόντος και να επουλώσουμε τις βαθειές πληγές που άφησαν πίσω".
