Την εντύπωση ότι το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών μπλοκάρει τη συνάντηση της Παρασκευής στο Βερολίνο για το ελληνικό χρέος δημιουργεί η πληροφορία που μεταδίδει η Deutsche Welle περί διάψευσης από εκπρόσωπο του Β. Σόιμπλε του σχετικού χθεσινού δημοσιεύματος της Süddeutsche Zeitung.
Από την DW διευκρινίζεται ότι η διάψευση αφορά το δημοσίευμα SZ και μόνο, δηλαδή δεν διαψεύδεται αν έχει προγραμματισθεί μια συνάντηση σε άλλο τόπο (π.χ. στις Βρυξέλλες).
Δημιουργεί, πάντως, πολλές απορίες το γεγονός ότι το γερμανικό υπουργείο διαψεύδει το δημοσίευμα με μεγάλη χρονική καθυστέρηση, κάτι που μπορεί να σημαίνει ότι στο χρόνο που έχει μεσολαβήσει από χθες υπήρξαν διεργασίες στο παρασκήνιο.
Η ελληνική κυβέρνηση, πάντως, είχε σπεύσει από χθες να επιβεβαιώσει το δημοσίευμα, σημειώνοντας ότι συναντήσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων και ΔΝΤ, στο πλαίσιο του λεγόμενου Washington Group, έχουν γίνει αρκετές φορές στο παρελθόν.
Νωρίτερα, το sofokleousin.gr μετέδωσε:
Νέες ιδέες που θα γεφυρώσουν τις διαφορές Ευρώπης - Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τις οποίες επεξεργάσθηκε μυστικά το επιτελείο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας υπό τον Κλάους Ρέγκλινγκ, θα πέσουν στο τραπέζι των κρίσιμων διαπραγματεύσεων στο Washington Group της Παρασκευής, όπως έχει προαναγγείλει από τις 10 Νοεμβρίου ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζέρι Ράις.
Στη συνέντευξη Τύπου του κ. Ράις, αμέσως μετά την τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup, είχε ουσιαστικά προαναγγελθεί η συνάντηση των κορυφαίων υπουργών Οικονομικών και των ευρωπαϊκών θεσμών με την ηγεσία του Ταμείου, που χθες έγινε γνωστό από γερμανική εφημερίδα ότι συγκαλείται την Παρασκευή, αμέσως πριν τη συνεδρίαση του Euro Working Group, την Δευτέρα.
«Σχετικά με το Eurogroup και το χρέος, ο πρόεδρος του Eurogroup έχει σημειώσει ότι υπάρχουν ορισμένες νέες ιδέες, που θα παρουσιασθούν στην επόμενη συνάντηση του Eurogroup, στις 5 Δεκεμβρίου. Φυσικά, θα καλωσορίζαμε νέες ιδέες για ελάφρυνση χρέους και είμαστε έτοιμοι να τις συζητήσουμε σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή», είχε τονίσει τότε ο κ. Ράις.
Επισήμως, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ενημερωθεί για αυτές τις νέες ιδέες, όμως εκτιμάται ότι κινούνται στο πλαίσιο που είχε περιγράψει πριν από λίγες ημέρες στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Χουλιαράκης.
Δηλαδή, ότι με ορισμένα «μετριοπαθή» μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, που θα μειώσουν αρκετά τις δαπάνες εξυπηρέτησης ως τα τέλη της επόμενης δεκαετίας, θα γίνει εφικτό να μειωθεί ο μεσοπρόθεσμος δημοσιονομικός στόχος από το 3,5% στο 2-2,5%, ώστε να ανοίξει χώρος, όπως είχε τονίσει ο κ. Χουλιαράκης, για μειώσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, που θα τονώσουν την οικονομική ανάπτυξη.
Αυτά τα μέτρα για το χρέος περιλαμβάνουν, κατά τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, τα βραχυπρόθεσμα μέτρα που έχουν ήδη περιγραφεί από το Eurogroup, καθώς και την παραμετροποίηση του σημαντικότερου μεσοπρόθεσμου μέτρου, δηλαδή της παράτασης της περιόδου χάριτος για τα δάνεια του δεύτερου μνημονίου, ώστε να μην «φορτωθεί» το Δημόσιο με την εξυπηρέτησή τους μετά το 2022, αλλά να μετατεθεί κάποια χρόνια αργότερα (ο κ. Χουλιαράκης απέφυγε να κάνει προβλέψεις για την παράταση που χρειάζεται να δοθεί).
Από την πλευρά των Ευρωπαίων, υπάρχει η αναγγελία των «νέων ιδεών» από τον Γερούν Ντάισελμπλουμ, αλλά και ορισμένες «διαρροές» από το επιτελείο Ρέγκλινγκ, που κάνουν λόγο για «διευρυμένα» (enhanced) βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, σε μια προσπάθεια να δοθεί μεγαλύτερη ελάφρυνση στην Ελλάδα, χωρίς να χρειασθεί να παραμετροποιηθούν τώρα τα μεσοπρόθεσμα μέτρα, στα οποία αντιδρά ο Β. Σόιμπλε, επιμένοντας ότι οι συζητήσεις θα πρέπει να γίνουν στο τέλος του προγράμματος.
Πίεση για μέτρα
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, βέβαιο είναι ότι οι συζητήσεις έχουν ξεφύγει από το πλαίσιο του παρελθόντος, όπου κάθε φορά που υπήρχε διαφωνία ΔΝΤ-Ευρωπαίων τη... νύφη πλήρωνε η Ελλάδα, επειδή μπλοκάρονταν τα μέτρα για το χρέος και επιβάλλονταν στη χώρα μας περισσότερα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος να ζητηθούν πρόσθετα μέτρα, στο πλαίσιο μιας συμφωνίας για το χρέος. Το Ταμείο επιμένει ότι το ισχύον πρόγραμμα οδηγεί σε πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ. Επειδή θεωρείται απίθανο να κατεβεί τόσο χαμηλά ο δημοσιονομικός στόχος, αλλά και η ίδια η κυβέρνηση κάνει υπολογισμούς για πλεόνασμα 2-2,5% τη δεκαετία μετά τη λήξη του προγράμματος, αναμένονται πιέσεις για μέτρα που θα καλύπτουν τον όποιο αναθεωρημένο στόχο.
Για παράδειγμα, αν ο στόχος πάει στο 2%, η διαφορά θα είναι 0,5% του ΑΕΠ, ενώ αν προσδιορισθεί σε 2,5% ανεβαίνει σε 1% του ΑΕΠ. Το ερώτημα είναι αν αυτά τα μέτρα θα κληθούμε να τα προσδιορίσουμε τώρα, όπως επιμένει το Ταμείο, ή αν μπορεί να υπάρξει ένας συμβιβασμός για να ληφθούν στο μέλλον, εάν και στο βαθμό που θα χρειασθεί, μέσα από το μηχανισμό του «κόφτη».
