Στο παλιό λιμάνι του Ντίσελντορφ, σε αποθήκες που σήμερα χρησιμοποιούνται ως εκθεσιακοί χώροι, πέντε καλλιτέχνες παρουσιάζουν την ματιά τους από την παραμονή τους στην Κίνα. Ανάμεσά τους και ο Ευάγγελος Παπαδόπουλος.
Πόσο απέχει η Γερμανία από την Κίνα και την Ελλάδα; Ούτε ένα τσιγάρο δρόμος. Τουλάχιστον στην τέχνη. Εκεί όπου ακόμα τα σύνορα είναι ανοιχτά. Στο παλιό λιμάνι του Ντίσελντορφ, σε μια βιομηχανική περιοχή δίπλα στο Ρήνο, καλλιτέχνες διατηρούν εργαστήρια και ο δήμος χρησιμοποιεί παλιές αποθήκες σαν εκθεσιακούς χώρους. Εκεί εκθέτουν οι «Πέντε». Πέντε καλλιτέχνες, οι οποίοι στο παρελθόν είχαν πάρει υποτροφίες από το δήμο του Ντίσελντορφ για να ζήσουν και να εργαστούν για δυο μήνες στην αδελφοποιημένη κινεζική πόλη Τσονγκ Τσινγκ. Ανάμεσά τους και ο Ευάγγελος Παπαδόπουλος:
«Αυτό που βλέπουμε εδώ είναι μια εγκατάσταση. Δουλεύω συχνά με αυτό το υλικό. Στην αρχή υπάρχει μια ξύλινη κατασκευή στην οποία αργότερα σταθεροποιώ γυψοσανίδες, τις οποίες σπάω με το χέρι. Δεν είναι κομμένες με μαχαίρι και έτσι δημιουργούνται αυτές, ας πούμε, οι ‘αφηρημένες’ φόρμες».
Ο Ευάγγελος Παπαδόπουλος ήρθε ως φοιτητής του Πολυτεχνείου το 1996 από την Ελλάδα στη Γερμανία, όπου και σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Μίνστερ. Ο χώρος και η φόρμα είναι αυτό που τον ενδιαφέρει στο έργο του κυρίως από το 2008, από τότε που ασχολείται συστηματικά με τις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις τις οποίες παρουσιάζει και στο Ντίσελντορφ:
«Σχέδια δεν υπάρχουν. Φέρνω μόνο τα υλικά. Υπάρχει ίσως μια πολύ βασική σκέψη αλλά και αυτή αλλάζει στο χώρο. Και αυτό είναι που με ενδιαφέρει. Η ενέργεια να πηγαίνει στην υλοποίηση, να μην υπάρχουν προσχέδια, ώστε να χάνεται καθοδόν η συναισθηματική φόρτιση ή η ιδέα».
ΠΗΓΗ (κείμενο και φωτογραφία): DW
