Κατατέθηκαν, στο υπουργείο Παιδείας, οι προτάσεις οι Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, σχετικά με τις διαφοροποιήσεις στη φιλοσοφία και στη μεθοδολογία του μαθήματος της Ιστορίας.
Συγκεκριμένα, η πρόταση του ΙΕΠ για τις αλλαγές στα νέα Προγράμματα Σπουδών του εν λόγω μαθήματος παραδόθηκε στον Κώστα Γαβρόγλου, από τον πρόεδρο του Ινστιτούτου, Γεράσιμο Κουζέλη. Τα προγράμματα σπουδών θα συμπληρωθούν με εκπαιδευτικό υλικό (βιβλία και υπόλοιποι θεματικοί φάκελοι) που θα εκπονηθεί στο πλαίσιο προγράμματος που ξεκινάει άμεσα, στο οποίο θα συμπεριληφθούν προγράμματα και υλικά της Β’ και της Γ’ Λυκείου.
Όπως αναφέρει το υπουργείο Παιδείας, οι αλλαγές στη φιλοσοφία και στη μεθοδολογία του μαθήματος της Ιστορίας επικεντρώνονται στους παρακάτω άξονες:
- Παραμένει η χρονολογική κατανομή στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο, η οποία ακολουθεί το σχήμα (ανά τάξη): Αρχαιότητα-Μεσαίωνας-Νεότερη Εποχή-Σύγχρονη Εποχή.
- Το σπειροειδές σχήμα δεν εγκαταλείπεται αλλά εμπλουτίζεται με τη θεματική προσέγγιση και ακολουθεί τη νέα δομή. Παράλληλα, συνδυάζεται η χρονολογική με τη θεματική προσέγγιση. Η βασική αφήγηση οργανώνεται χρονολογικά, πολυδιάστατα και περιεκτικά και περιλαμβάνει όλες τις χρήσιμες ιστορικές πληροφορίες (χώρος, χρόνος, πρόσωπα, γεγονότα, αίτια και αποτελέσματα) συγκροτώντας έτσι τη βασική δηλωτική γνώση, ενώ εξειδικεύεται με θεματικούς φακέλους. Οι θεματικοί φάκελοι αποτελούν ουσιαστική καινοτομία γιατί έτσι επιτυγχάνεται η εμβάθυνση σε ιστορικά ζητήματα, η εξοικείωση με την ιστορική μέθοδο και η αποδέσμευση από το σχολικό εγχειρίδιο. Επίσης, με τον τρόπο αυτό, ενισχύεται η πρωτοβουλία και η δημιουργικότητα των εκπαιδευτικών καθώς και η ενεργή συμμετοχή των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία.
- Δίνεται έμφαση στην κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική ιστορία και ενθαρρύνεται η βιωματική κατανόηση και έρευνα του παρελθόντος. Π.χ. στη Δ' Δημοτικού προτείνεται η διδασκαλία της οικογενειακής, της προφορικής και της τοπικής ιστορίας.
- Η ελληνική ιστορία συνδέεται με την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια και κυρίως με την ιστορία των βαλκανικών και μεσογειακών λαών, με τους οποίους οι Έλληνες διαχρονικά βρίσκονταν σε συνεχή αλληλεπίδραση.
- Οι Τέχνες και τα γράμματα παύουν να αποτελούν ένα κεφάλαιο-παράρτημα στο τέλος του βιβλίου και εντάσσονται οργανικά στην κεντρική αφήγηση των ιστορικών εξελίξεων έτσι ώστε να αναδεικνύεται η σχέση τους με το ιστορικό γίγνεσθαι, αλλά και να γίνεται αντιληπτό το πώς τα ιστορικά γεγονότα αντικατοπτρίζονται στην Τέχνη. Για παράδειγμα, στην Γ΄ Γυμνασίου, ο ρομαντισμός και ο νεοκλασικισμός αποτελούν ενότητες του κεφ. Ε Βιομηχανική Επανάσταση και αστική τάξη (μέσα 18ου αιώνα –δεκαετία 1870).
Ο κ. Γαβρόγλου ευχαρίστησε την ομάδα η οποία «επί σχεδόν δύο χρόνια, έκανε μία εξαιρετική δουλειά, αφιλοκερδώς, σε μία περίοδο που τέτοιου είδους συμβολές και δεσμεύεις ακαδημαϊκών, όλων των βαθμίδων -δεν εννοώ μόνο των Πανεπιστημιακών- γίνονται ολοένα και πιο σπάνιες».
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΙΕΠ Γ.Κουζέλης δήλωσε ότι «πάρα πολύ σύντομα να θυμίσω στις περισσότερες και τους περισσότερους από σας ότι είναι μία διαδικασία που ολοκληρώθηκε μετά από μακρό χρόνο, μακρά κι εξαιρετικά αποτελεσματική παραγωγική συνεργασία με την επιστημονική ομάδα. Νομίζω ότι ήδη πολλές και πολλοί θα παρευρεθήκατε στην αρχική προσπάθεια που κάναμε, στην οποία συμμετείχαν πολύ περισσότεροι συνάδελφοι, εκπαιδευτικοί και των δύο βαθμίδων ασχολούμενοι ή εξειδικευμένοι στην Ιστορία.
