Σε ηλικία 104 ετών πέθανε το Σάββατο στο σπίτι του στην Αθήνα ο Στυλιανός Παττακός, ο τελευταίος επιζών από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967.
Ηταν μέλος της τριμελούς ηγετικής ομάδας με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και τον Νικόλαο Μακαρέζο, που οργάνωσε το πραξικόπημα και είχε καθοριστικό ρόλο στο επιχειρησιακό κομμάτι του: Ως διοικητής του Κέντρου Τεθωρακισμένων ήλεγχε τις μονάδες που ήταν απαραίτητες για την κατάληψη της Αττικής και ήταν αυτός που κατέβασε τα τανκς στην Αθήνα.
Είχε τοποθετηθεί σ' αυτή τη θέση το 1966 ως έμπιστος «εθνικόφρων» από την κυβέρνηση των Αποστατών, που φοβόταν τη άνοδο της δημοτικότητας του Ανδρέα Παπανδρέου και ήθελε να ελέγχει τις στρατιωτικές δυνάμεις μέσα και γύρω από την Αθήνα «διά παν ενδεχόμενον».
Κατά την επταετή στρατιωτική δικτατορία διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών (1967-71) και αντιπρόεδρος της χουντικής κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπαδόπουλο (1971-73).
Με τις ενέργειες, τις δηλώσεις και τις εν γένει δημόσιες εμφανίσεις του είχε γίνει γραφικός και εις βάρος του κυκλοφόρησαν άπειρα ανέκδοτα. Είχε αποκτήσει μάλιστα το παρατσούκλι "μυστρί", επειδή με ένα μυστρί στο χέρι εγκαινίαζε ό,τι δημόσιο έργο γινόταν την περίοδο της χούντας.
Μετά την πτώση της δικτατορίας κρίθηκε ένοχος στάσης και εσχάτης προδοσίας για τη συμμετοχή του στο πραξικόπημα και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η ποινή αργότερα μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Τον Σεπτέμβριο του 1990 αποφυλακίστηκε «λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας του» με την υποχρέωση να δίνει το παρόν ανά 15 ημέρες στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του και ανά 5 μήνες στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
Παρέμεινε αμετανόητος και ισχυριζόταν ότι η Χούντα έσωσε την Ελλάδα από σχεδιαζόμενη "σοσιαλιστική δικτατορία του Ανδρέα Παπανδρέου, που θα έβαζε την Ελλάδα στο κομμουνιστικό μπλοκ". Αρνήθηκε κατ' επανάληψη ότι έγιναν βασανισμοί πολιτικών κρατουμένων επί χούντας, με εξαίρεση τους άγρια βασανισμένους Παναγούλη και τον Μουστακλή για τους οποίους είπε με απίστευτη κυνικότητα και ωμότητα: «Τα ήθελαν και τα έπαθαν»...
