Τη μεγάλη συχνότητα του καρκίνου του παχεός εντέρου και την αύξηση των νεών περιστατικών επεσήμανε ο Πρόεδρος Ο.Ε. 6ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Χειρουργικής Παχέος Εντέρου και Πρωκτού, Αμ. Επίκ. Καθηγητής Χειρουργικής Παν/μιου Αθηνών – Διευθυντής της Ογκολογικής Χειρουργικής Κλινικής του Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «Αγ. Σάββας» κ. Ιωάννης Καραϊτιανός.
Σύμφωνα με τον κ. Καραϊτιανό, ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί έναν από τους συχνότερους καρκίνους και υπολογίζεται ότι παρατηρούνται 300.000 νέα κρούσματα κάθε χρόνο στην Ευρώπη και περίπου 1.000.000 παγκοσμίως. Στις δυτικού τύπου κοινωνίες αποτελεί τον τρίτο συχνότερο καρκίνο για τους άνδρες, μετά τον καρκίνο του προστάτου και του πνεύμονος και τον τρίτο συχνότερο για τις γυναίκες, μετά τον καρκίνο του μαστού και του πνεύμονος, ενώ παρατηρείται μια αυξανόμενη επίπτωσή του στην Ελλάδα με βάση και τα πρώτα στοιχεία από τις καταγραφές του Εθνικού Αρχείου Νεοπλασιών για το 2014 και 2015.
Όπως ανέφερε, στη μεγάλη πλειοψηφία του ο καρκίνος του παχέος εντέρου προέρχεται από την κακοήθη εξαλλαγή αδενωματωδών πολυπόδων. Αν και θεωρείται νόσος της τρίτης ηλικίας, δηλαδή των ατόμων άνω των 65 ετών, τις τελευταίες δύο δεκαετίες παρατηρείται μια προοδευτική και ανησυχητική αύξηση των κρουσμάτων σε νεότερες ηλικίες, ακόμα και κάτω των 40 ετών. Και αυτό αποδίδεται σε λόγους περιβαλλοντικούς, διατροφής, κλπ.
Καθοριστικός παράγοντας για τη μείωση των κρουσμάτων διηθητικού καρκίνου του παχέος εντέρου παραμένει η έγκαιρη διάγνωση με τη βοήθεια της κολονοσκόπησης που επιτρέπει την ανεύρεση των αδενωματωδών πολυπόδων του εντέρου και την αφαίρεσή τους ενδοσκοπικά πολύ πριν εξελιχθούν σε καρκίνο.
Όμως, σημαντικές εξελίξεις έχουν επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια και στη χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού. Ιδιαίτερα σημαντική πρόοδος καταγράφεται στην αντιμετώπιση του καρκίνου του εντέρου με ελάχιστα επεμβατικές (τραυματικές) μεθόδους δια μέσου του πρωκτού. Με τις μεθόδους αυτές που εφαρμόζονται σήμερα και στη χώρα μας μπορεί σε συγκεκριμένες και επιλεγμένες περιπτώσεις αρχόμενων καρκίνων να αποφευχθούν αρκετές ανοιχτές επεμβάσεις κολεκτομής με εξίσου καλά αποτελέσματα.
Σε περιπτώσεις τοπικά προχωρημένων καρκίνων του τελικού τμήματος του παχέος εντέρου, δηλαδή του ορθού, η εφαρμογή πριν το χειρουργείο συνδυασμού ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας οδηγεί στις περισσότερες περιπτώσεις σε ελάττωση ή και εξαφάνιση του όγκου και σε δραματική μείωση της ανάγκης για τη δημιουργία «παρά φύσιν έδρας» (κολοστομίας) για τους πάσχοντες. Αυτό επιτρέπει τη διατήρηση καλής ποιότητας ζωής των ασθενών.
Ανάλογες πρόοδοι, ιδιαίτερα με τη χορήγηση των σύγχρονων βιολογικών παραγόντων έχουν επιτευχθεί στην αντιμετώπιση των φλεγμονωδών παθήσεων του λεπτού και παχέος εντέρου.
Αλλά και στις παθήσεις του πρωκτού, όπως είναι η αιμορροϊδοπάθεια, η ραγάδα του πρωκτού, τα συρίγγια και τα αποστήματα, αλλά και η κύστη κόκκυγος που είναι πολύ συχνές στις μέρες μας έχουν συντελεστεί μεγάλες πρόοδοι τόσο στη φαρμακευτική αντιμετώπιση όσο και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών που επιτρέπουν την ταχύτερη ανάρρωση χωρίς ιδιαίτερη ταλαιπωρία και μακροχρόνιες νοσηλείες των πασχόντων.
Εξάλλου, τα τελευταία χρόνια, όπως επεσήμανε ο καθηγητής, υπάρχει μεγάλη αύξηση της επίπτωσης των κονδυλωμάτων και των προκαρκινικών βλαβών γενικότερα στην περιοχή του πρωκτού που σχετίζονται με τις σεξουαλικές συνήθειες των ατόμων (πρωκτική επαφή), μόλυνση γεννητικών οργάνων με τον ιό HPV, ανοσοκατασταλμένοι ασθενείς. Αυτό συνεπώς καθιστά πολύ σημαντική την κυτταρολογική εξέταση του πρωκτού (ένα είδος PAPTEST) σε ομάδες ατόμων υψηλού κινδύνου για την έγκαιρη διάγνωση των προκαρκινικών βλαβών και της λοίμωξης από HPVκαι την ορθή αντιμετώπισή τους πριν εξελιχθούν σε καρκίνο του πρωκτού.
