«Περιμένω, έστω και σήμερα, από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και τη Νέα Δημοκρατία να αποδοκιμάσουν με σαφήνεια την απαράδεκτη επιστολή Τουσκ», αναφέρει ο Δημήτρης Παπαδημούλης, με αφορμή το κείμενο για το προσφυγικό του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου προς τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενόψει της αυριανής Συνόδου Κορυφής.
Ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είπε στο Ραδιόφωνο 24/7 ότι δεν μπορεί η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη να είναι «αλα καρτ» και χαρακτήρισε θετική εξέλιξη την αντίδραση κρατών-μελών και της Κομισιόν προκειμένου να υπάρξει πρόοδος σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα όπως το μεταναστευτικό.
Αναφερόμενος στην κριτική που δέχεται ο Γιάννης Μουζάλας, ο επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, σημείωσε ότι εφαρμόζει την πολιτική κυβέρνησης-Τσίπρα και όχι προσωπική πολιτική.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Ελληνα ευρωβουλευτή:
«Υπήρξε, ενόψει της Συνόδου Κορυφής, μια απαράδεκτη, προκλητική, αντιευρωπαϊκή επί της ουσίας επιστολή Τουσκ.
Σε αυτή έλεγε, με λίγα λόγια, ότι το να ζητά η Ευρώπη, όπως έχει κάνει μέχρι τώρα με ομόφωνες αποφάσεις και της Κομισιόν και του Συμβουλίου και με τη μεγάλη στήριξη Ευρωκοινοβουλίου, αναλογική κατανομή των προσφύγων σε όλα τα κράτη-μέλη, ευρωπαϊκή αλληλεγγύη -και προς τους πρόσφυγες και προς την Ιταλία και προς την Ελλάδα που σηκώνει το κύριο βάρος- διχάζει. Και επομένως, να το αφήσουμε…
Αυτή η επιστολή προκάλεσε οργή, θυμό και μια έντονη -και σωστή- αντίδραση, τόσο από τα κράτη-μέλη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, όσο και από τον αρμόδιο Επίτροπο, Δημήτρη Αβραμόπουλο, ο οποίος την καυτηρίασε δημόσια, προφανώς εκφράζοντας την Κομισιόν και σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο Γιούνκερ, γεγονός αναμφίβολα θετικό.
Αυτή η θέση εκφράζει όχι μόνο την Ελλάδα και την Ιταλία, αλλά και πολλά άλλα κράτη-μέλη, που -σε αντίθεση με την Ουγγαρία, την Πολωνία, τις χώρες του Βίσεγκραντ-, έχουν αναλάβει ένα μέρος της ευθύνης στη διαχείριση του προσφυγικού.
Κατόπιν αυτού, υπάρχει μια ανάκρουση πρύμνας από τον Τουσκ, ο οποίος άλλαξε αυτή την επιστολή και λέει ότι «δεν θα πάρουμε αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής γι’ αυτό το θέμα, θα κάνουμε μόνο ανταλλαγή απόψεων.
Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει Ενωμένη Ευρώπη, όταν υπάρχει αυτή η λογική του «α λα καρτ» από ορισμένα κράτη-μέλη στο θέμα του προσφυγικού.
Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει Ενωμένη Ευρώπη, όταν υπάρχει αυτή η λογική του «α λα καρτ» από ορισμένα κράτη-μέλη, όπου η Πολωνία ή η Ουγγαρία, για παράδειγμα, που έχουν υπερδεξιές και υπερσυντηρητικές κυβερνήσεις, λένε «θέλω την Ευρώπη, για να παίρνω κοινοτικά κονδύλια και επιδοτήσεις για τους αγρότες μου, να με βοηθά στις επενδύσεις και την ανάπτυξή μου, αλλά αρνούμαι να δεχθώ έστω και έναν πρόσφυγα
Ο απολογισμός από αυτό το πρόγραμμα αναλογικής μετεγκατάστασης των προσφύγων είναι πενιχρός. Αλλά υπάρχουν ορισμένες χώρες, όπου οι επιδόσεις τους είναι προκλητικές, έχοντας δεχτεί είτε κανέναν πρόσφυγα, είτε μόλις 12, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία, μετά από δύο χρόνια.
Η Κομισιόν, με καθυστέρηση ετών, γιατί το Ευρωκοινοβούλιο το ζητούσε από την πρώτη στιγμή, προσέφυγε εναντίον αυτών των χωρών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, καθώς παραβιάζουν όχι μόνο τους ευρωπαϊκούς κανόνες, αλλά και τους στοιχειώδεις κανόνες της ανθρώπινης αλληλεγγύης, τσαλαπατώντας τη Συνθήκη της Γενεύης και τις αποφάσεις του ΟΗΕ για το προσφυγικό.
Περιμένω, έστω και σήμερα, την αντίδραση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και της ΝΔ για την επιστολή Τουσκ.
Στο θέμα αυτό περιμένω την αντίδραση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), την οποία θα την ήθελα από χθες. Αλλά ακόμα και αν έρθει και σήμερα, και υπερασπίζεται τις βασικές αξίες και τους κανόνες της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και ένωσης, θα είναι καλοδεχούμενη.
Μακάρι να έρθει, αλλά δεν το βλέπω. Στο Ευρωκοινοβούλιο, οι αποφάσεις και τα ψηφίσματα που λένε "μετεγκατάσταση τώρα, αναλογική κατανομή των προσφύγων", που ζητάνε να μη σηκώνουν μόνοι τους οι Έλληνες και οι Ιταλοί το βάρος, που καυτηριάζουν τις χώρες του Βίσεγκραντ, έχουν παρθεί με πλειοψηφία μεγαλύτερη του 70%, με ψήφο και των ευρωβουλευτών της ΝΔ.
Ο δε Αβραμόπουλος είναι κορυφαίο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, επομένως ας μιλήσουν έστω και σήμερα οι ευρωβουλευτές της ΝΔ γι’ αυτό το θέμα.
Περιμένω, επίσης, από τον κ. Βέμπερ, τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, να καυτηριάσει αυτή την πρωτοβουλία Τουσκ.
Η Ελλάδα, με όλες της τις αδυναμίες και τις ελλείψεις -διοικητικές και οργανωτικές-, είναι αυτή που έχει σώσει την τιμή της Ευρώπης στο προσφυγικό.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και η Ελλάδα και οι πρόσφυγες οφείλονται σε μία ελλιπή και αναποτελεσματική ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Αν η Ευρώπη έκανε τη δουλειά της σωστά, δεν θα χρειαζόταν η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας.
Αυτή η συμφωνία είναι ένα «outsourcing» στον Ερντογάν μιας Ευρώπης που αρνείται να αντιμετωπίσει μόνη της το πρόβλημα, με μια αναλογική κατανομή προσφύγων.
Έχει γκρίζα σημεία, αλλά εάν αυτή τη στιγμή καταρρεύσει, χωρίς η Ευρώπη να κάνει σωστά τη δουλειά της, τότε τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα, πρωτίστως για τους πρόσφυγες, αλλά και για την Ελλάδα, την Ιταλία και συνολικά την Ευρώπη.
Τα προβλήματα υπάρχουν και δεν είναι σωστό να στρουθοκαμηλίζουμε, διότι υπάρχουν -κυρίως στα νησιά του Αιγαίου- περισσότεροι άνθρωποι από αυτούς που αντέχουν οι υποδομές. Τελευταία, μάλιστα, έχει υπάρξει και μια αύξηση των ροών από την Τουρκία στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό είναι απαράδεκτο κάποιοι να εμποδίζουν να έρθουν κάποιοι οικίσκοι για να αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες σκηνές χειμωνιάτικα.
Ο Γ. Μουζάλας δεν ακολουθεί πολιτική Μουζάλα, αλλά την πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης και του Τσίπρα. Η κριτική σε κάθε τομέα της πολιτικής είναι ευπρόσδεκτη, αρκεί να μην πυροβολούμε το ασθενοφόρο.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι η Ελλάδα, με όλες της τις αδυναμίες και τις ελλείψεις της -διοικητικές και οργανωτικές-, είναι αυτή που έχει σώσει την τιμή της Ευρώπης, μιας Ευρώπης, που χαρακτηρίζεται και από την προαναφερθείσα επιστολή Τουσκ, γιατί ο Τουσκ είναι ο Πρόεδρος του Συμβουλίου και ο Επικεφαλής των Κυβερνήσεων όλης της ΕΕ.
Νομίζω, λοιπόν, ότι με το να ξεχνάμε από τη μια τα ελλείμματα της Ευρώπης, τη συμπεριφορά της Τουρκίας και τα διάφορα παιχνίδια που παίζονται, ενώ από την άλλη να μεγιστοποιούμε την κριτική σε υπαρκτές αδυναμίες και προβλήματα στη διαχείριση αυτού του ζητήματος από την ελληνική πολιτεία, είναι άδικο και -ορισμένες φορές- και υποκριτικό».
