Τη διαβεβαίωση ότι τα υλικά και τα έργα στην Ελλάδα είναι απολύτως ποιοτικά έδωσε ο πρόεδρος του ΤΜΕΔΕ, Κωνσταντίνος Μακέδος, στο πλαίσιο του 2ου Διεθνούς Συνεδρίου «Redefining the Futures Horizons: Σχεδιάζοντας τις βιώσιμες στρατηγικές του αύριο», το οποίο διοργανώνεται από το Ταμείο Μηχανικών Εργοληπτών Δημόσιων Έργων (ΤΜΕΔΕ) και πραγματοποιείται στις 9 και 10 Δεκεμβρίου, στο κτίριο του Συλλόγου Υπαλλήλων Τράπεζας Ελλάδος.
Πιο συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας «Προδιαγραφές και αντοχή των δομικών υλικών σε φυσικές καταστροφές: Προκλήσεις και ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας», την οποία συντόνισε ο δημοσιογράφος Νίκος Υποφάντης, ο Πρόεδρος του ΤΜΕΔΕ Κωνσταντίνος Μακέδος επιβεβαίωσε την επάρκεια στον «τομέα της επίβλεψης από τη στιγμή που τα έργα είναι τόσο ποιοτικά». Τόσο στα δημόσια έργα όσο και στα ιδιωτικά έργα, πρόσθεσε, ο καθένας θέλει να «βάλει πιστοποιημένα υλικά και κορυφαίους τεχνίτες». Σ' αυτό το σημείο, αναφέρθηκε και στη διαδικασία πιστοποίησης των τεχνικών διάφορων ειδικοτήτων, η οποία εξελίσσεται μέσα από συνεργασία ΤΕΕ και ΤΜΕΔΕ στην ίδρυση ανεξάρτητου φορέα πιστοποίησης προσόντων, εξηγώντας ότι αυτήν την περίοδο υπάρχουν 10 επιπλέον επαγγέλματα στον τομέα των τεχνικών έργων - οικοδομών που πρόκειται να πιστοποιηθούν.
Την ίδια στιγμή, ο Γενικός Διευθυντής του ΙΝΣΒΕ, Χρήστος Γεωργίου, επεσήμανε ότι ο τομέας των δομικών υλικών πρωτοπορεί σε θέματα καινοτομίας και τήρησης αυστηρών προδιαγραφών, εξαίροντας την εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων, οι οποίες «μπορούν να ανταγωνιστούν σε διεθνείς επίπεδο ομοειδείς επιχειρήσεις». «Δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα», ξεκαθάρισε εμφατικά. «Το θέμα είναι πώς μπορούμε να προστατεύσουμε την ανταγωνιστική θέση τέτοιων επιχειρήσεων», διερωτήθηκε στη συνέχεια, αναφερόμενος στις αθέμιτες πρακτικές και στον έλεγχο της αγοράς. «Υπάρχουν κουφώματα που έρχονται από την Τουρκία και τη Βουλγαρία, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τα κουφώματα της Alumil», τόνισε επί παραδείγματος.
Από την άλλη πλευρά, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον έλεγχο και την εποπτεία της αγοράς, όπου εμπλέκονται 22 διαφορετικοί φορείς. «Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο δύσκολο είναι το θέμα του συντονισμού», επεσήμανε, εξηγώντας ότι ο έλεγχος της αγοράς θα έπρεπε να είχε ενταχθεί σ' ένα ευρύτερο πλαίσιο βιομηχανικής πολιτικής. Ταυτόχρονα, διερωτήθηκε πώς θα γίνει ο έλεγχος, όταν οι υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες, ενώ αναρωτήθηκε «αν ο έλεγχος είναι αυτός που έχει προδιαγραφεί, επειδή στην Ελλάδα πολλές φορές κάνουμε ό,τι μας καπνίσει».
Ο Φίλιππος Δομανιζάκης, Διευθυντής Έρευνας και Ανάπτυξης Ομίλου ALUMIL, έσπευσε να διαμηνύσει ότι τα συστήματα αλουμινίου και υαλοπετασμάτων θα πρέπει να αντέχουν σε πλημμύρες, φωτιές και φυσικές καταστροφές. «Πρέπει να υπάρχει ένα αντικειμενικός τρόπος να μετράμε την αντοχή», τόνισε, αναγνωρίζοντας ότι ο κλάδος διέπεται από ευρωπαϊκά πρότυπα που καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος των προδιαγραφών. «Τεκμηριωμένα μπορούμε να ισχυριστούμε για την απόδοση του κουφώματος […] Είναι η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με τον ανταγωνισμό που έρχεται από το εξωτερικό ή τις τρίτες χώρες», συμπλήρωσε.
Ως παράδειγμα επικαλέστηκε ότι σ' ένα περιστατικό πυρκαγιάς, η ALUMIL πρέπει να δίνει ένα προϊόν που να μπορεί να αντέχει κάποια λεπτά έως ότου έρθει η πυροσβεστική. «Αυτό είναι το ζητούμενο. Αυτό πρέπει να αποδεικνύεται με κάποια τεστ, με κάποια πιστοποίηση», συνέχισε. «Υπάρχουν διάφορες τεχνολογίες […] Γι' αυτό επενδύουμε σε έρευνα και ανάπτυξη συστημάτων που αποδίδουν σε δύσκολες καιρικές συνθήκες», σημείωσε, επιπλέον.
Από την πλευρά του, ο Γιάννης Μητρόπουλος, Διευθυντής Τμήματος Μεγάλων Έργων, FIBRAN - ΔΗΜ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ Α.Ε., συμφώνησε ότι «τα σωστά υλικά βεβαίως και αντέχουν στις καταστροφές». Το θέμα είναι, παραδέχθηκε, το κατά πόσο επιλέγονται λόγω κόστους. Στα μεγάλα οικιστικά έργα, εξήγησε, ζητούνται αυστηρές προδιαγραφές. Όμως αυτό δεν παρατηρείται σε μικρά ή μεσαία έργα, τα οποία μπορούν να έχουν ως κριτήριο το οικονομικό. Παράλληλα, εστίασε σε τρία βασικά ζητήματα του κλάδου:
- Ενεργειακό κόστος, το οποίο έχει ανεβεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια σ' αντίθεση με γειτονικές χώρες που έχουν χαμηλότερο και ενίοτε επιδοτείται από το κράτος τους. Αυτό, επεσήμανε, δημιουργεί ανταγωνιστικό μειονέκτημα για τις ελληνικές εταιρείες που μεσοπρόθεσμα - μακροπρόθεσμα είναι τροχοπέδη στις εξελίξεις.
- Μεταφορές, όπου Αθήνα και Θεσσαλονίκη αποτελούν τον βασικό άξονα. Εκεί υπάρχει ανισορροπία φορτίων, αυξημένο κόστος και πρόβλημα εύρεσης μεταφορικών. Σ' αυτό το σημείο υπενθύμισε και το γεγονός ότι προς το παρόν δεν έχει ενεργοποιηθεί η εμπορική σιδηροδρομική γραμμή.
- Ανθρώπινο δυναμικό, καθώς παρατηρούνται προβλήματα εύρεσης ανθρώπων τόσο στο επίπεδο των βιομηχανικών εργατών όσο και στο επίπεδο των μηχανικών.
Τέλος, ο Αναστάσιος Ριζόπουλος, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος INTERPLAST A.E., αναγνώρισε ότι πράγματι υπάρχουν περιπτώσεις, κατά τις οποίες δεν τοποθετούνται πιστοποιημένα υλικά ή σωστά υλικά. «Όμως, αυτό δεν είναι πλειοψηφία, είναι μειοψηφία», σχολίασε. Τόνισε δε ότι «θα ήταν πολύ καλύτερο να είχαμε εποπτεία αγοράς […] αλλά εποπτεία αγοράς δεν υπάρχει». Όσον αφορά τον κλάδο των πλαστικών, ο ίδιος παρατήρησε ότι η μεγάλη πρόκληση αφορά την αντίδραση στη φωτιά. Προς αυτήν την κατεύθυνση, γνωστοποίησε ότι η INTERPLAST έχει αναπτύξει ένα νέο προϊόν για την παθητική πυροπροστασία και ένα νέο προϊόν που ακουμπά την ενεργητική πυροπροστασία, δηλαδή ουσιαστικά σβήνει τα φωτιά. Μάλιστα, υποστήριξε ότι ελάχιστες εταιρείες παγκοσμίως έχουν λάβει τέτοια πιστοποίηση.
