Η ανάπτυξη και τα δημοσιονομικά της χώρας βαίνουν πολύ καλώς, ωστόσο αυτό δεν έχει αντίκτυπο στους πραγματικούς μισθούς, οι οποίοι εξαιτίας της ακρίβειας και του αυξημένου κόστους ζωής, παραμένουν χαμηλοί σε σχέση με τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς.
Αυτή την αντίθεση ανάμεσα στα δημοσιονομικά επιτεύγματα και την εικόνα που αποτυπώνεται στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, καταγράφει το Δημοσιονομικό Συμβούλιο στην Φθινοπωρινή του έκθεση. Το ΕΔΣ προβλέπει ότι για το σύνολο του 2025, η ανάπτυξη αναμένεται να επιταχυνθεί, κυμαινόμενη μεταξύ 2,1% και 2,2%.
Σημαντική συμβολή σε αυτό έχει η αύξηση του ακαθάριστου σχηματισμού παγίου κεφαλαίου κατά 2,1% το Α΄ εξάμηνο του 2025, η οποία στηρίζεται από τη συνεχιζόμενη χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ). Από το ΤΑΑ έχουν αντληθεί 24,5 δισ. ευρώ έως τον Νοέμβριο του 2025, ενώ αναμένονται επιπλέον 11,4 δισ. ευρώ έως το τέλος του 2026.
Η ακρίβεια δεν υποχωρεί, "πληγώνει" τους μισθούς
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, ο πληθωρισμός θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα το 2025 και θα διαμορφωθεί στο 3,0%, με τις πιέσεις να παραμένουν έντονες στον τομέα των υπηρεσιών, ιδιαίτερα στον τουρισμό. Η ακρίβεια δεν υποχωρεί, γεγονός που οδηγεί στο εξής συμπέρασμα: ο καθαρός μέσος μηνιαίος μισθός, προσαρμοσμένος στο κόστος ζωής, αν και έχει αυξηθεί, παραμένει σημαντικά χαμηλότερος σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ.
Σύμφωνα με το ΕΔΣ, θετική εξέλιξη αποτελεί και η αύξηση των άμεσων ξένων επενδύσεων (ΑΞΕ) κατά 5,2 δισ. ευρώ στο οκτάμηνο του 2025, οι οποίες έφτασαν συνολικά τα 8,1 δισ. ευρώ, επιβεβαιώνοντας την ενισχυμένη εμπιστοσύνη των ξένων επενδυτών.
Επίσης η αγορά εργασίας συνεχίζει να βελτιώνεται, με την ανεργία να διαμορφώνεται στο 8,1% τον Αύγουστο του 2025, και να αναμένεται ότι θα υποχωρήσει στο 7,6% μέχρι το τέλος του έτους.
Οι συντάκτες της έκθεσης επισημαίνουν πως η δημοσιονομική πολιτική παραμένει υπεύθυνη, με πρωτογενή πλεονάσματα 3,7% του ΑΕΠ το 2025 και ισοσκελισμένο ισοζύγιο της Γενικής Κυβέρνησης. Η επιτάχυνση αποπληρωμής τμήματος του χρέους αναμένεται να μειώσει τον λόγο χρέους/ΑΕΠ και να ενισχύσει την αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας.
Οι διαρθρωτικές προκλήσεις της οικονομίας
Πέρα από την υψηλή ανεργία, και άλλα μακροοικονομικά μεγέθη αναδεικνύουν τις διαρθρωτικές προκλήσεις της ελληνικής οικονομίας: το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, η χαμηλή παραγωγικότητα και τα περιορισμένα ποσοστά αποταμίευσης.
Η εξάρτηση από εισαγόμενα προϊόντα και ενέργεια, σε συνδυασμό με τις χαμηλής προστιθέμενης αξίας εξαγωγές, ασκούν σημαντική πίεση στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Παράλληλα, η υστέρηση της παραγωγικότητας έναντι της Ευρώπης καθιστά αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση του δυνητικού προϊόντος. Το δε παραγωγικό μοντέλο, που στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ιδιωτική κατανάλωση, έχει οδηγήσει σε χαμηλά επίπεδα αποταμίευσης, ανεπαρκή για τη χρηματοδότηση επενδύσεων, ιδιαίτερα καθώς μειώνεται σταδιακά η συμβολή του ΤΑΑ.
Αυτές οι χρόνιες αδυναμίες περιορίζουν την ανθεκτικότητα και τη δυναμική της οικονομίας, ιδίως σε περιόδους έντονης αβεβαιότητας
