Ο 10λογος Στουρνάρα για τη βιώσιμη ανάπτυξη της Ελλάδας

Σε πολιτικές που μπορούν να ωθήσουν ταχύτερα την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, αναφέρθηκε, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννης Στουρνάρας, σε ομιλία του στο Atlantic Economic Conference στην Αθήνα, ενώ μίλησε και για τους λόγους που η κρίση στη χώρα υπήρξε τόσο έντονη.

Συγκεκριμένα, ο κ. Στουρνάρας, τόνισε πως είναι πολλοί οι λόγοι που εξηγούν το βάθος και τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης:

1. το μέγεθος και η ταχύτητα της δημοσιονομικής προσαρμογής ήταν άνευ προηγουμένου.
2. οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές αποδείχτηκαν υψηλότεροι από ό,τι είχε αρχικά προβλεφθεί.
3. υπήρξαν διάφορα σφάλματα στον σχεδιασμό των προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής.
4. o ιδιόρρυθμος προγραμματισμός και σχεδιασμός των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων οδήγησε σε μεγαλύτερη πτώση των πραγματικών μισθών από ό,τι είχε προγραμματιστεί, βαθαίνοντας την ύφεση. Η μεταρρυθμιστική προσπάθεια επικεντρώθηκε περισσότερο στην αγορά εργασίας παρά στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών.
5. το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs) αποδείχτηκε πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί από ό,τι είχε αρχικά προβλεφθεί.
6. διάφορες μεταρρυθμίσεις καθυστέρησαν περισσότερο από ό,τι αναμενόταν.
7. ευθύνες για την καθυστερημένη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίες έχουν και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Η απόφαση του Eurogroup του 2012 να δοθεί περαιτέρω ελάφρυνση χρέους εφαρμόστηκε τελικά το 2018, ενώ όταν ξέσπασε η ελληνική κρίση, η ευρωζώνη δεν είχε τα κατάλληλα εργαλεία για να αποτρέψει και να περιορίσει την κρίση. 

Παράλληλα, για να ξεπεραστούν οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία, να επιταχυνθεί η ανάκαμψη και να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών στις μακροπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές της Ελλάδας, ο κεντρικός Τραπεζίτης προτείνει τις 10 ακόλουθες πολιτικές:

1. μείωση του μεγάλου όγκου των NPLs με την έγκαιρη εφαρμογή των δύο συστημικών λύσεων που έχει προτείνει η Τράπεζα της Ελλάδος και το υπουργείο
2. μείωση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα για την περίοδο ως το 2022 στο 2% του ΑΕΠ έναντι του τρέχοντος στόχου του 3,5%.
3. αλλαγή του μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής, με έμφαση σε χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και υψηλότερες δημόσιες δαπάνες, ώστε να αυξηθεί ο αντίκτυπος της δημοσιονομικής πολιτικής στην ανάπτυξη.
4. εφαρμογή περισσότερων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
5. διεύρυνση των δυνατοτήτων συνεργασίας ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, με βάση τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές.
6. βελτίωση της ποιότητας και διασφάλιση της ανεξαρτησίας των δημόσιων θεσμών.
7. εφαρμογή μιας πιο εστιασμένης πολιτικής για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων.
8. διατήρηση της ευελιξίας των αγορών εργασίας και στήριξη των μακροχρόνια ανέργων.
9. ενίσχυση του λεγόμενου «τριγώνου της γνώσης», δηλαδή, της εκπαίδευσης, της έρευνας και της καινοτομίας.
10. παροχή κινήτρων για ανάπτυξη δικτύων ομοειδών επιχειρήσεων, ώστε να μπορέσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να υπερβούν το μικρό τους μέγεθος και να εκμεταλλευτούν οικονομίες κλίμακας.