Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλη αναβολή στην αναμόρφωση του ασφαλιστικού σημείωσε στην ομιλία του σε απογευματινή εκδήλωση για το ασφαλιστικό ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων και του ΕΒΕ Αθηνών, Κωνσταντίνος Μίχαλος.
Όπως είπε ο πρόεδρος: «Δεν μπορούμε πλέον να αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα με μπαλώματα και με δόσεις. Έχουμε ένα σύστημα που δημιουργεί σοβαρές ανισότητες, άδικο, με ασφαλισμένους δύο κατηγοριών και με μια ολόκληρη γενιά, της οποίας οι ασφαλιστικές εισφορές έχουν ήδη αρνητική απόδοση. Έχουμε ένα σύστημα που επιβαρύνει δυσανάλογα την οικονομία, αφού για κάθε ευρώ που παράγει η χώρα τα 25 λεπτά σχεδόν πρέπει να αφαιρούνται για την παροχή συντάξεων, που επιβάλλει υψηλό μη μισθολογικό κόστος, υπονομεύοντας την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση, τις ίδιες, δηλαδή, τις πηγές, από τις οποίες τροφοδοτείται. Έχουμε ένα σύστημα που στηρίζεται σε λογικές προηγούμενων δεκαετιών, σε μια χώρα, σε μια οικονομία, αλλά και σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει δραματικά. Δεν μπορούμε να επιμένουμε σε ένα ασφαλιστικό σύστημα του χθες, για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του σήμερα και του αύριο».
Ο κ. Μίχαλος υπογράμμισε, για μία ακόμη φορά, ότι η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών λειτουργεί ως λύση ανάγκης, για να μην περικοπούν οι κύριες συντάξεις. «Πρόκειται για ένα μέτρο που πλήττει ευθέως την επιχειρηματικότητα, την απασχόληση, την προσπάθεια για ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Πάμε, δηλαδή, να καλύψουμε, όπως-όπως μια άμεση ανάγκη, με τρόπο που υπονομεύει την ανάπτυξη και, κατ' επέκταση, τη δυνατότητα τροφοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος. Κι αυτό είναι ένα από τα σημαντικά ζητήματα που αναδεικνύει η έκθεση του ΕΒΕΑ για το ασφαλιστικό που καταλήγει στους εξής άξονες: Η κεντρική αξία για τους σημερινούς και αυριανούς εργαζόμενους και συνταξιούχους είναι η ανάπτυξη. Κάθε σύστημα συντάξεων τροφοδοτείται από την παραγωγή. Για να έχουν σύνταξη οι ηλικιωμένοι, πρέπει να έχουν δουλειά τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Πρέπει η οικονομία να παράγει και να δημιουργεί βιώσιμες και καλές θέσεις εργασίας. Με άλλα λόγια: Το σύστημα ασφάλισης δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ανεξάρτητα από το στόχο της ανάπτυξης» είπε ο πρόεδρος.
«Από την άλλη, βεβαίως», ο ίδιος συνέχισε, «σε μια χώρα που έχει απολέσει το 25% του ΑΕΠ της η προσαρμογή των συντάξεων είναι αναγκαίο κακό. Όμως, η προσαρμογή αυτή θα πρέπει να επιμερίζεται δίκαια. Χωρίς εξαιρέσεις και παραθυράκια που ευνοούν ή προστατεύουν κάποιους σε βάρος των υπολοίπων. Η παραβίαση του περί δικαίου αισθήματος δεν πλήττει μόνο την οικονομική ευημερία αυτών που θίγονται. Πλήττει και τη μελλοντική λειτουργία του συστήματος, το οποίο γίνεται αυτόματα αναξιόπιστο. Γιατί να πληρώσει σήμερα κάποιος εισφορές, γιατί να πιστέψει στο σύστημα, όταν οι υποσχέσεις που δόθηκαν στους προηγούμενους ακυρώνονται εν μια νυκτί;».
Κρίσιμο σημείο είναι κατά την ΚΕΕΕ ότι το όποιο σύστημα πρέπει να αντικαταστήσει το σύνολο της σημερινής προστασίας γήρατος, δηλαδή κυρίων συντάξεων, επικουρικών συντάξεων και εφάπαξ. Εξίσου σημαντικό σημείο είναι ότι ο κρατικός πυλώνας πρέπει να είναι σημαντικά μικρότερος από σήμερα, προκειμένου να αφήσει χώρο, για να αναπτυχθούν οι νέοι πυλώνες. Επίσης, σημαντική διαφοροποίηση από άλλες προτάσεις είναι η σύντμηση της μεταβατικής περιόδου, προκειμένου να αρχίσει η απόδοση του πλήρους συστήματος ταχύτερα.
Κατά τον κ. Μίχαλο, «χρειαζόμαστε ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα συνδυάζει την ανάπτυξη με τη δικαιοσύνη. Ένα σύστημα το οποίο θα διευκολύνει την ανάπτυξη: Εξασφαλίζοντας τους εργαζόμενους και ευνοώντας αποταμιεύσεις». «Για να το θέσουμε απλά: Δεν μπορούμε να είμαστε γενναιόδωροι με τις συντάξεις, χωρίς αυτές να υποστηρίζονται από μια δυναμική παραγωγή. Καλές και σταθερές συντάξεις μπορούμε να έχουμε μόνο σε μια οικονομία που ανθεί και αναπτύσσεται», όπως είπε.
