Σε συμφωνία για εκλογές το Δεκέμβριο που θα οδηγηθεί με νέα κυβέρνηση προχώρησαν τρεις βασικοί ηγέτες της Λιβύης, η οποία θα εποπτεύσει τις εκλογές, η διεξαγωγή των οποίων έχει καθυστερήσει λόγω πολιτικών αντιπαραθέσεων, εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια.
Η πολιτική διαδικασία για την επίλυση της πολεμικής σύγκρουσης που ξεπερνάει τα 10 χρόνια έχει σταματήσει από τότε που οι εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για τον Δεκέμβριο του 2021 κατέρρευσαν εν μέσω διαφωνιών.
Οι ηγέτες που κατέληξαν σε συμφωνία είναι ο πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου (PC) Μοχαμάντ Μενφί, ο επικεφαλής του Ανωτάτου Κρατικού Συμβουλίου (HSC) Μοχαμάντ Τακάλα, που και οι δύο εδρεύουν στην Τρίπολη, ενώ ο τρίτος, είναι ο Αγκίλα Σάλεχ, πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων (HoR) στα ανατολικά της Λιβύης, με έδρα την Βεγγάζη.
Σε κοινή δήλωση, οι τρεις ηγέτες κάλεσαν επίσης την αποστολή του ΟΗΕ στη Λιβύη και τη διεθνή κοινότητα να υποστηρίξουν τις προτάσεις τους.
Οι τρεις δηλώνουν ότι συμφώνησαν στη συγκρότηση μιας τεχνικής επιτροπής προκειμένου να “εξεταστούν αμφιλεγόμενα σημεία”.
Η συνάντηση στην οποία επήλθε η κατ’ αρχήν συμφωνία, έγινε στο Κάιρο μετά από πρόσκληση του Γενικού Γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου :Αχμέντ Αμπουλ Γκαϊτ.
Ο Μένφι ανέβηκε στην εξουσία όταν η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU) υπό τον πρωθυπουργό Αμπντουλαχμίντ αλ Ντεϊμπά, συγκροτήθηκε και ανέλαβε τα ηνία ύστερα από μια διαδικασία υπό τον ΟΗΕ το 2021, αλλά το κοινοβούλιο δεν αναγνωρίζει πλέον τη νομιμότητά της.
Ο Ντεμπεϊμπά έχει δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται να παραχωρήσει την εξουσία σε καμιά νέα κυβέρνηση, αν δεν διεξαχθούν εθνικές εκλογές.
Η διεθνής διπλωματία για την επίλυση της σύγκρουσης στη Λιβύη έχει επικεντρωθεί στην πίεση για κοινοβουλευτικές και προεδρικές εκλογές για την αντικατάσταση των προσωρινών πολιτικών θεσμών.
Στη Λιβύη έχει αυξηθεί η επιρροή των ξένων χώρων, εκτός από την Τουρκία (και Κατάρ) που ουσιαστικά ελέγχει την Τρίπολη και τον Ντεμπεϊμπά και μέσω της Ρωσίας έχει ρίξει «γέφυρες» και με την ανατολική Λιβύη του στρατάρχη Χαφτάρ, ενώ την ανατολική επιρρεάζει η Αίγυπτος σε συνεργασία με τα Αραβικά Εμιράτα.
Πρόσφατα μπήκε στο «παιχνίδι» και η Ιταλία με πρώτο θέμα την παράνομη μετανάστευση, αλλά η Τουρκία έχει προτείνει τους Ιταλούς κοινές εξορύξεις υδρογοναθράκων βάσει του τουρκολιβικού μνημονιου, μια πρόταση που ανησυχεί την Ελλάδα.
Παράλληλα η Αίγυτπος αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα δέχεται την «τουρκική επίθεση φιλίας» με την Άγκυρα να έχει στόχο την προώθηση του βασικού της σκοπού της «γαλάζιας πατρίδας».
Η Λιβύη αποτελεί βασικό πεδίο σύγκρουσης των τουρκο-αιγυπτιακών συμφερόντων και αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον πως θα εξελιχθεί η κατάσταση μετά και την εμπλοκή της Ιταλίας.
