Το Πεκίνο έχει υποστηρίξει παραδοσιακά το ευρώ, το οποίο είναι η μόνη σοβαρή εναλλακτική λύση έναντι του δολαρίου, και έχει διαφοροποιήσει τα συναλλαγματικά αποθέματά του -τα μεγαλύτερα στον κόσμο- έτσι ώστε πλέον διατηρεί πάνω από το ένα τρίτο σε ευρώ και λίγο περισσότερο από το μισό σε δολάρια, μια μείωση περίπου 30% από το 1999, όταν τέθηκε σε κυκλοφορία το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Αυτό σημαίνει ότι τα τελευταία χρόνια το Πεκίνο έχει ανταλλάξει δολάρια για ευρώ, μια τάση που πιθανόν θα συνεχιστεί στο μέλλον.
Η διαφοροποίηση των συναλλαγματικών διαθεσίμων της Κίνας επιταχύνθηκε από τον Αύγουστο του 2011, αφού η Standard & Poor's υποβάθμισε την αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ από AAA (outstanding) σε AA+ (excellent). Ως αποτέλεσμα, οι σινο-ευρωπαϊκοί χρηματοπιστωτικοί και νομισματικοί δεσμοί εμβαθύνθηκαν, επειδή η Κίνα άρχισε να αποσύρει τα δολαριακά περιουσιακά στοιχεία της και αγόραζε αυξανόμενες ποσότητες ομολόγων της ευρωζώνης, ιδίως των γερμανικών ομόσπονδων κρατιδίων, τα οποία θεωρήθηκαν ασφαλέστερα από τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Αυτό έχει γίνει εις βάρος των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες έπρεπε να αυξήσουν τις αποδόσεις των τίτλων τους για να προσελκύσουν επενδυτές. Επιπλέον, η στρατηγική διαφοροποίησης της Κίνας υποδηλώνει ότι το δολάριο δεν είναι πλέον το μόνο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου και αυτό είναι σημαντικό για το Πεκίνο, το οποίο προσπαθεί να διεθνοποιήσει το νόμισμά του, καθώς απομακρύνεται από την εξάρτησή του από τον οικονομικό κύκλο και τη νομισματική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το αποθεματικό καθεστώς του δολαρίου σημαίνει ότι ο κόσμος χρειάζεται δολάρια για την πραγματοποίηση πληρωμών και αυτό επέτρεψε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ καθώς και στους Αμερικανούς να δανείζονται με χαμηλότερο κόστος. Το γεγονός ότι η Κίνα υποστηρίζει το ευρωπαϊκό κοινό νόμισμα σε βάρος του δολαρίου έχει έτσι σημαντικές γεωστρατηγικές επιπτώσεις.
πηγή: premium.paratiritis
