Όταν κανείς υπνωτίζεται, πρόκειται για αυθυποβολή ή όντως συμβαίνουν αλλαγές στον εγκέφαλό του; Στο παλαιό αυτό ερώτημα, η απάντηση είναι ότι συμβαίνει το δεύτερο, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ψυχιατρικής Ντέιβιντ Σπίγκελ του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Cerebral Cortex», μελέτησαν τον εγκέφαλο 36 ανθρώπων που ήσαν υπνωτισμένοι, συγκριτικά με τον εγκέφαλο 21 που δεν είχαν υπνωτισθεί.
Η μαγνητική απεικόνιση αποκάλυψε ότι ορισμένες ζωτικές εγκεφαλικές περιοχές λειτουργούν διαφορετικά στη φάση της ύπνωσης, συνεπώς η επίδραση της τελευταίας δεν βρίσκεται μόνο στο μυαλό του ατόμου (τουλάχιστον όχι μόνο), αλλά είναι και θέμα νευροφυσιολογίας.
Η ύπνωση, που τον 19ο αιώνα είχε χρησιμοποιηθεί εκτεταμένα, γνωρίζει νέα άνθηση και χρησιμοποιείται από τους γιατρούς και τους ψυχοθεραπευτές για την καταπολέμηση της αϋπνίας, των φοβιών, του πόνου, τη διακοπή του καπνίσματος και άλλων εθισμών κ.α.
«Νομίζω ότι έχουμε πλέον αρκετά πειστικά στοιχεία πως ο εγκέφαλος δουλεύει διαφορετικά, όταν κάποιος έχει υπνωτισθεί» δήλωσε ο Σπίγκελ και τόνισε ότι τα ευρήματα εξηγούν την έλλειψη αυτοσυνείδησης στη φάση της ύπνωσης.
Πάντως είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται να πεισθούν όλοι οι επιστήμονες από τη νέα μελέτη, καθώς αρκετοί επιμένουν ότι η ύπνωση είναι μια κατάσταση που δημιουργείται όχι από τη βιολογία αλλά από τις προσδοκίες του ατόμου και ουσιαστικά βρίσκεται μέσα στο «λογισμικό» του νου και όχι στο «υλικό» του εγκεφάλου του.
