Από τα τέλη της δεκαετίας του 1940, τα συντηρητικά και φιλοδυτικά μεσανατολικά καθεστώτα –για παράδειγμα, της Ιορδανίας και της Σαουδικής Αραβίας - θεωρούσαν τις Ηνωμένες Πολιτείες ως έναν σταθερό και αξιόπιστο αμυντικό πυλώνα. Κατά την διάρκεια των ετών του Ομπάμα, ωστόσο, η εμπιστοσύνη τους άρχισε να κλονίζεται. Οι σχέσεις μεταξύ της Ουάσιγκτον και των παραδοσιακών αραβικών συμμάχων της πέρασε κρίση λόγω του Συριακού και τα πράγματα επιδεινώθηκαν περαιτέρω το 2015 με την διαπραγμάτευση και την υπογραφή της πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν. Αποτέλεσμα; Πολλοί Άραβες ηγεμόνες άρχισαν να αναζητούν εναλλακτικές πηγές πολιτικής και διπλωματικής υποστήριξης, κυρίως στην Μόσχα.
Η εκλογή Τράμπ όλα δείχνουν ότι αλλάζει την ατζέντα. Το σίγουρο είναι ότι ο νεος αμερικάνος πρόεδρος δεν έχει πεί πολλά για την Μέση Ανατολή . Στην διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, επέλεξε να ψέγει τους δημοκρατικούς για τα λάθη και τις παραλείψεις στο Ιράν, το Ιράκ, την Λιβύη και την Συρία αντί να ανοίξει τα χαρτιά του. Με δεδομένη την επιλογή μεταξύ της εκ νέου εμπλοκής ή της περαιτέρω απεμπλοκής , οι Άραβες ηγέτες φοβούνται ότι η ομάδα πολιτικής του νέου προέδτου μπορεί να επιλέξει να μειώσει περαιτέρω την αμερικανική διπλωματική και στρατιωτική εμπλοκή στην περιοχή. Σήμερα συντηρητικοί Άραβες και Ισραηλινοί , ελπίζουν ότι οΤράμπ θα αντιστρέψει την πολιτική της εποχής Ομπάμα και περιμένουν σαφείς ενδείξεις για την δέσμευση των ΗΠΑ στους παραδοσιακούς συμμάχους τους. Ωστόσο οι Αμερικανοί συντηρητικοί παραδοσιακά προσπαθούν να αποφεύγουν περιπεπλεγμένες συμμαχίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Μέσης Ανατολής. Αν ο Τράμπ ακολουθήσει αυτήν την τάση και τηρήσει την υπόσχεσή του «Να Κάνει την Αμερική Μεγάλη και Πάλι», ξεκινώντας από την πατρίδα, οι περιφερειακοί φίλοι των Ηνωμένων Πολιτειών θα μπορούσαν να αναγκαστούν να ανανεώσουν την αναζήτησή τους για άλλους εταίρους ώστε να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους.
Μέσα στην ανασφάλειά τους, πολλοί από αυτούς τους αρχηγούς κρατών μπορεί κάλλιστα να ενθαρρύνουν μη Άραβες εξωτερικούς παίκτες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία ή η Τουρκία, για να αναλάβουν έναν μεγαλύτερο ρόλο - αποσταθεροποιώντας έτσι περαιτέρω την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή και στον κόσμο.
Πηγή: prenium.paratiritis.gr
