Kορυφαίος πολιτικός είχε χαρακτηρίσει τη φυγή των εγκεφάλων, ως την πιο σοβαρή απειλή που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα. Ανέφερε μάλιστα, την περίπτωση των γιατρών που κατά χιλιάδες εγκαταλείπουν τη χώρα. Δεν δίστασε μάλιστα να πεί, ότι αν δεν αντιμετωπιστεί η κατάσταση εδώ και τώρα, η χώρα κινδυνεύει αν βρεθεί αντιμέτωπη σε μία δεκαετία με "ιατρικό έλλειμμα". Και δεν είναι μόνο οι γιατροί: μηχανικοί, οικονομολόγοι, αναζητούν με αγωνία θέσεις εργασίας στο εξωτερικό. Και από ό,τι φαίνεται, το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και άλλες χώρες του Νότου και όχι μόνο οι μνημονιακές Ισπανία και Πορτογαλία, αλλά ακόμα και οι "ευημερούσες" Ιταλία και Γαλλία. Αλλά και οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, ακόμα και η Ιρλανδία, βλέπουν τα παιδιά τους, νέους επιστήμονες, να ρίχνουν "μαύρη πέτρα" πίσω τους, αναζητώντας καλύτερη τύχη ανά τον κόσμο.
Αυτό όμως που αποτελεί έκπληξη είναι, ότι η κραταιά Γερμανία αδυνατεί να συγκρατήσει τον "αφρό" των επιστημόνων, καθώς όλα τα στοιχεία συγκλίνουν ότι για πολλούς μετανάστες "επιστήμονες", αλλά και Γερμανούς, η χώρα της Μέρκελ και του Σόιμπλε δεν είναι ο τελικός προορισμός, αλλά μία στάση. Γιατί για τους περισσότερους από αυτούς, οι ΗΠΑ είναι ο πιο ελκυστικός προορισμός, τόσο από πλευράς αποδοχών όσο και επιστημονικού περιβάλλοντος. Αυτό άλλωστε πιστοποιείται από όλες τις σχετικές έρευνες.
Το 2014, μία ομάδα εμπειρογνωμόνων, προειδοποίησε την Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, ότι η χώρα χάνει τους καλύτερους επιστήμονές της, και μια πρόσφατη έκθεση από το Institut Montaigne, μία γαλλική «δεξαμενή σκέψης», υποστηρίζει ότι «Οι ακαδημαϊκοί, οι οποίοι εγκαταλείπουν την Γαλλία για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, είναι οι καλύτεροι, οι πιο παραγωγικοί και οι καλύτερα ενσωματωμένοι σε διεθνή κλίμακα».Και αυτή η αποτυχία της Γερμανίας και της Γαλλίας να κρατήσουν τα καλύτερα μυαλά της Ηπείρου, γίνεται φανερή όταν αποπειραθεί κάποιος να κατατάξει τα βραβεία Νόμπελ με βάση την εθνικότητα.
Στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες κέρδισαν πολύ λιγότερα βραβεία Νόμπελ από όσα η Ευρώπη. Από το 1980 όμως, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κερδίσει περίπου 200 βραβεία, σε σύγκριση με τα περίπου 75 που απονεμήθηκαν στην Γαλλία, την Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο μαζί. Σε επίπεδο καινοτομίας, οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί. Μεταξύ του 2006 και του 2012, Βρετανοί, Γάλλοι, Γερμανοί και Ισπανοί μετανάστες, ίδρυσαν περισσότερες από το 20% των start-ups λογισμικού ηλεκτρονικών υπολογιστών στις ΗΠΑ. Το 2013, το Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας και Εμπορικών Σημάτων των ΗΠΑ, χορήγησε άδειες για περίπου 30.000 πατέντες σε εφευρέτες από την Γαλλία, την Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο˙ Αυτές οι χώρες χορήγησαν μόνο 2.700 άδειες για τους πολίτες των ΗΠΑ. Αυτή η διαφορά, διευρύνει το χάσμα καινοτομίας μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών: Το 2014, το Ευρωπαϊκό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας χορήγησε περίπου 65.000 πατέντες συνολικά, σε αντίθεση με τις 300.000 που χορήγησε το αντίστοιχό του στις ΗΠΑ.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, τα στοιχεία αυτά δεν αποκαλύπτουν μόνο τα αδιέξοδα τα οποία θα αντιμετωπίσουν οι ασθενέστεροι των ευρωπαίων, αλλά αναδεικνύουν και την ανικανότητα των Γερμανών να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του ρόλου του ηγέτη που έχουν αποδώσει στη χώρα τους. Στην πραγματικότητα, ο οικονομικός αυταρχισμός που έχει επιβάλλει, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο να χάνονται χιλιάδες φωτισμένα μυαλά από την Ευρώπη. Και φυσικά, όσο εξακολουθεί να ακολουθεί πολιτικές που χωρίζουν την Ευρώπη σε προνομιούχους και μη, τόσο περισσότερα "μυαλά" θα χάνονται, αφού σίγουρα κάθε άνθρωπος προτιμά να ζεί σε κοινωνίες που οι ευκαιρίες δίδονται σε αυτούς που τις αξίζουν, παρά σε κοινωνίες οι οποίες βασίζονται σε διαχωρισμούς, σε διχασμούς και σε αμφιβόλου ποιότητας ηθικά επιχειρήματα. Και δυστυχώς για την Ευρώπη, τα παθήματα του παρελθόντος δεν έχουν γίνει μαθήματα για το μέλλον της.
Πηγή: premium.paratiritis
