Εάν έχετε ακούσει ποτέ τη φωνή σας ηχογραφημένη, τότε το πιθανότερο είναι ότι ακούστηκε εντελώς διαφορετική από αυτό που περιμένατε.
Μπορεί όταν μιλάμε να ακούμε τη φωνή μας, όμως στην πραγματικότητα η χροιά μας διαφέρει πολύ.
Ο λόγος που κανείς δεν αναγνωρίζει τη φωνή του όταν την ακούει ηχογραφημένη έχει να κάνει με τις λειτουργίες του αυτιού μας, στα εξωτερικά,μεσαία και εσωτερικά μέρη του.
Το μεσαίο τμήμα είναι αυτό που ενισχύει και μεταφέρει τον ήχο στο εσωτερικό μέρος το οποίο τον μεταφράζει σε σήματα προς τον εγκέφαλο. Οι ήχοι που εισέρχονται στα αυτιά μας είναι δύο ειδών: Αυτοί που μεταφέρονται με τον αέρα (εξωτερικοί ήχοι, όπως το να ακούμε τη φωνή μας ηχογραφημένη) και αυτοί που μεταφέρονται με τα κόκαλα (το να ακούμε δηλαδή τη φωνή μας την ώρα που μιλάμε).
«Όταν οι άνθρωποι ακούν τη φωνή τους ηχογραφημένη, οι ήχοι που προκύπτουν από τα κόκαλα τους οποίους, όμως έχουν μάθει να ακούν ως μέρος της φωνής τους, λείπουν. Ακούν μόνο τη φωνή τους όπως τη μεταφέρει ο αέρας, όπως δηλαδή την ακούν όλοι», τονίζει ο ωτορινολαρυγγολόγος Κρις Τσανγκ μιλώντας στo NBC.
«Ουσιαστικά αυτή η απαίσια φωνή που ακούμε όταν έχουμε ηχογραφήσει τον εαυτό μας είναι αυτή η φωνή που ακούν όλοι οι άλλοι. Και αυτός είναι και ο λόγος που όλοι, όταν ακούμε τη φωνή μας ηχογραφημένη, ξαφνιαζόμαστε, ξινίζουμε, παραξενευόμαστε», προσθέτει.
