Το βραβείο «TOPS Research Achievement Award» έλαβε πρόσφατα ο Καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και γιατρούς του Beth Israel Deaconess Medical Center κ. Χρήστος Μαντζώρος, ο πρώτος επιστήμονας που αποσαφήνισε το ρόλο της ορμόνης λεπτίνη στη ρύθμιση της όρεξης στον άνθρωπο.
Ο κ. Μαντζώρος πήρε το βραβείο από την Εταιρία Παχυσαρκίας (The Obesity Society) την 1η Νοεμβρίου 2017. Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο ο βραβείο απονέμεται από την Εταιρεία Παχυσαρκίας - η οποία δημοσιεύει το περιοδικό Obesity, το κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό έρευνας για την παχυσαρκία παγκοσμίως - αναγνωρίζοντας μία προσωπικότητα για μοναδικό επιστημονικό επίτευγμα ή μέγιστη συνεισφορά στην έρευνα στον τομέα της παχυσαρκίας.
Ο Dr Χρήστος Μαντζώρος είναι Διευθυντής της Μονάδας Διατροφής στον Τομέα της Ενδοκρινολογίας, Διαβήτη και Μεταβολισμού του Ιατρικού Κέντρου Beth Israel Deaconess καθώς και του Διαβητολογικού Κέντρου Joslin, τα οποία ανήκουν στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Υπό την ηγεσία του, το εργαστήριο του Δρ Μαντζώρου επιδιώκει να απαντήσει σε σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την παχυσαρκία, την αντίσταση στην ινσουλίνη και τις συνέπειές τους, στις οποίες περιλαμβάνονται ο διαβήτης, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και οι ενδοκρινολογικώς συσχετιζόμενες κακοήθειες.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι στα μέσα της δεκαετίας του 1990, η ανακάλυψη της ορμόνης λεπτίνη αύξησε τις ελπίδες των ερευνητών για την εύρεση θεραπείας κατά της παχυσαρκίας. Με το όνομά της να βασίζεται στην ελληνική λέξη «λεπτός» (αδύνατος), η λεπτίνη, η οποία εκκρίνεται από τα λιπώδη κύτταρα, φαίνεται να «σβήνει» το αίσθημα της πείνας σε προκλινικές μελέτες που έγιναν σε ζώα. Ενώ αυτά τα ευρήματα δεν μεταφράστηκαν σε ανθρώπους που είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, οι μεταγενέστερες εργασίες του Dr Μαντζώρου και των συναδέλφων του στον τομέα αυτό οδήγησαν στην ανακάλυψη πως ο λιπώδης ιστός δεν είναι απλά ένα όργανο αποθήκευσης ενέργειας, αλλά αποτελεί ένα ενεργό ενδοκρινικό όργανο – μια ιδέα που έφερε την επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο οι ενδοκρινολόγοι αντιλαμβάνονται τις μεταβολικές διαταραχές. Μεταξύ των πολλών προσπαθειών του, ο Dr Μαντζώρος συνεχίζει να ερευνά και να μελετάει το ρόλο της λεπτίνης στην παχυσαρκία και σε άλλες μεταβολικές διαταραχές.
Ποιος είναι ο Χρήστος Μαντζώρος
Ο Χρήστος Μαντζώρος είναι Τακτικός Καθηγητής της Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και Τακτικός Καθηγητής της Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης. Παράλληλα, είναι Διευθυντής Καθηγητής υπεύθυνος για το κλινικό, εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο της Κλινικής Παθολογίας-Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού των τριών ομοσπονδιακών Νοσοκομείων του
Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, καθώς και της μονάδα Διατροφής του τμήματος Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού του νοσοκομείου Beth Israel Deaconess Medical Center, και του κέντρου Joslin Diabetes Center στη Βοστώνη Μασσαχουσέτης.
Μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο Ναυπλίου και τις σπουδές του στην Ιατρική Αθηνών μετέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες για ειδικότητα και μετεκπαίδευση. Σε συνολικό χρονικό διάστημα 7 ετών απέκτησε ένα διδακτορικό, 2 Masters και 3 τίτλους ειδικοτήτων. Ο κ. Μαντζώρος ανήλθε όλες τις ακαδημαϊκές βαθμίδες και έφθασε στις κορυφαίες θέσεις του πρώτου αξιολογικά Πανεπιστημίου παγκοσμίως μέσα σε λιγότερο από 12 έτη μετά την εκπαίδευσή του.
Ο κ. Μαντζώρος είναι αναγνωρισμένος σε παγκόσμιο επίπεδο για την εξειδίκευση και την τεχνογνωσία του στον τομέα της Παθολογίας και της Ενδοκρινολογίας-Διαβήτη-Μεταβολισμού. Ερευνητικά, ο κ. Μαντζώρος είναι πρωτοπόρος στην ανακάλυψη του λιπώδους ιστού ως ενδοκρινούς αδένα. Πιο συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια που συνειδητοποιήθηκε ότι ο λιπώδης ιστός δεν είναι ένα ανενεργές αποθηκευτικό όργανο αλλά εκκρίνει ορμόνες, η ομάδα του κ. Μαντζώρου έχει αποδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου ώστε να αποσαφηνίσει τις
ορμόνες που είναι υπεύθυνες για κάθε μια από τις ασθένειες που συνδέονται στενά τόσο με τη παχυσαρκία όσο και με τη νευρογενή ανορεξία. Η μελέτη πολλών από αυτές τις ορμόνες,
έχει οδηγήσει στην ανακάλυψη καινούργιων διαγνωστικών εργαλείων, αλλά και καινούργιων
φαρμάκων για τη θεραπεία αυτών των ασθενειών. Ένα από αυτά τα φάρμακα, η λεπτίνη,
μόλις εγκρίθηκε στην Ιαπωνία και επίκειται η έγκρισή της στις ΗΠΑ, ενώ ένα δεύτερο,
(ΙΝΤ131) βρίσκεται στη τελευταία φάση κλινικών δοκιμών (φάση ΙΙΙ) πριν τη χρησιμοποίηση
του στη καθημερινή κλινική πράξη.
Ο κ. Μαντζώρος έχει, πέραν του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, διδάξει σε πολλά Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, όχι μόνο των ΗΠΑ και της Ελλάδας, αλλά και διεθνώς. Παράλληλα, επιβλέπει την εκπόνηση διδακτορικών διατριβών από φοιτητές, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στην Ευρώπη (Γερμανία, Σουηδία, Ελλάδα) και στο παρελθόν έχει εκπαιδεύσει και αναδείξει πληθώρα (πάνω από 120) νέων επιστημόνων, πολλοί από τους οποίους κατέχουν σήμερα θέσεις ευθύνης, ως Διευθυντές μεγάλων Ιατρικών Εταιριών ή ως καθηγητές Ιατρικής σε κορυφαία Πανεπιστήμια του κόσμου.
