Στον ισλαμικό κόσμο, το φαινόμενο της θρησκευτικής εκπαίδευσης είναι μία πραγματικότητα. Το γεγονός αυτό καταργεί στην πράξη το δικαίωμα στην εκπαίδευση που προβλέπεται στην Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αφού η εγγραφή στα σχολεία αυτά πολλές φορές γίνεται χωρίς την έγκριση των γονέων. Στην Τουρκία μάλιστα γονείς στην Κωνσταντινούπολη δημιούργησαν μια ομάδα υπεράσπισης που ονομάζεται «Κάτω τα χέρια από το σχολείο μου» για την καταπολέμηση της εκπαιδευτικής πολιτικής του Ερντογάν.
Στην Τουρκία, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ιδρυτής του φιλο-ισλαμιστικού Κόμματος Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης (ΑΚΡ), μετατρέπει ορισμένα δημόσια σχολεία σε θεολογικές σχολές που ονομάζονται imam-hatip (ή παραδοσιακές σχολές για Σουνίτες Μουσουλμάνους κληρικούς), σε μια προσπάθεια να αναθρέψει μια γενιά «θρησκευτικής νεολαίας».Οι μαθητές που έχουν κακές επιδόσεις στις εξετάσεις για το Γυμνάσιο παραπέμπονται στα imam-hatips όπου μελετούν το Κοράνι για έως και 13 ώρες την εβδομάδα και παίρνουν μαθήματα για την ζωή του προφήτη Μωάμεθ και την αραβική γλώσσα.
Ο Ερντογάν έχει καυχηθεί ότι κατά την διάρκεια της θητείας του ως πρόεδρος, οι εγγραφές σε αυτά τα σχολεία αυξήθηκαν από 63.000 σε πάνω από ένα εκατομμύριο. Ο αριθμός των imam-hatips αυξήθηκε κατά 73% μεταξύ 2010 και 2014 και το 13% των Τούρκων σπουδαστών φοιτούν πλέον στα σχολεία αυτά.
Στις ελεγχόμενες από το ISIS περιοχές του Ιράκ, η ύλη που διδάσκεται ακόμη και στο επίπεδο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι η ακραία σαλαφιτική ερμηνεία του ISIS για το Ισλάμ, με επίκεντρο την μαχητικότητα και την καταπολέμηση των «απίστων».
Στην Συρία, ακόμη και εκτός των εδαφών του ISIS, ριζοσπαστικές ισλαμικές ομάδες όπως η Jabhat al Nusra έχουν ανοίξει σχολεία της Σαρία , όπου τα κορίτσια θα πρέπει να φορούν το νικάμπ και διαχωρίζονται από τα αγόρια. Και στην Ιορδανία, η οποία έχει αποστείλει 2.000 μαχητές στο ISIS, τα σχολικά βιβλία διδάσκουν ότι ο «ιερός πόλεμος» και η δολοφονία των συλληφθέντων εχθρών είναι οι κατάλληλες απαντήσεις στις επιθέσεις στις ισλαμικά εδάφη.
