Την πεποίθησή του ότι η Ευρωζώνη είναι καταδικασμένη να αποτύχει και θα σύρεται από κρίση σε κρίση, εκτός κι αν διαλυθεί, εξέφρασε ο πρώην διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, Mervyn King.
Ο κ. King εκτιμά ότι οι κεντρικές ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν τραβήξει τη νομισματική πολιτική τους στα όριά της αντοχής τους.
Μέσα από το καινούριο βιβλίο που έγραψε ο πρώην διοικητής ισχυρίζεται ότι τα βήματα προς τη δημοσιονομική ένωση δεν θα σταματήσουν τις εντάσεις στην ένωση των 19 και ότι θα μπορούσε ακόμα και να τη διαλύσει.
Παράλληλα, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για μια διαφαινόμενη «οικονομική και πολιτική κρίση» που πυροδοτείται από τις συνεχόμενες διασώσεις (bail-outs), της απαιτήσεις λιτότητας και την πίεση από τις [«λίτ της Ευρώπης» και των ΗΠΑ για τη δημιουργία μιας άλλης ένωσης που θα λύσει τα προβλήματα της ευρωζώνης.
Το βιβλίο του King, γνωστού σκεπτικιστή έναντι της ευρωζώνης, φέρει τον τίτλο «The End of Alchemy», το οποίο παρουσιάζεται αποκλειστικά στον βρετανικό Telegraph σε συνέχειες τα Σαββατοκύριακα.
Όπως αναφέρει ο πρώην διοικητής της BoE, ο οποίος έχει, μάλιστα ζητήσει τη διάλυση του ευρώ, «το βάρος των χρεών μεταξύ των μελών της Ευρωζώνης, ενδέχεται να γίνει πολύ μεγάλο για να μπορέσει να παραμείνει συνεπές με την πολιτική σταθερότητα».
«Άλλη μια κρίση είναι βέβαιη και η αποτυχία να αντιμετωπιστεί η ανισορροπία στην παγκόσμια οικονομία ενισχύει την πιθανότητα αυτή να έρθει νωρίτερα», εκτιμά στο νέο του βιβλίο.
Η «ανισορροπία» στην παγκόσμια οικονομία γίνεται όλο και πιο σοβαρή, υπογραμμίζει ο πρώην τραπεζίτης, κάνοντας λόγο για μη βιώσιμα υψηλά επίπεδα δαπάνης σε Ηνωμένες Πολιτείες, Βρετανία και κάποιες άλλες χώρες στην Ευρώπη, έναντι μη βιώσιμων χαμηλών επιπέδων σε Γερμανία και Κίνα. Αυτό, εξηγεί, έχει οδηγήσει σε ένα εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο επιτοκίων που έχει πυροδοτήσει τον πληθωρισμό στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων.
«Οι κεντρικές τράπεζες είναι παγιδευμένες σε μια πολιτική χαμηλών επιτοκίων, λόγω της διαρκούς άποψης πως λύση στην αδύναμη ζήτηση αποτελεί η επιπρόσθετη νομισματική τόνωση», ανέφερε, τονίζοντας πως «βρίσκονται στο δίλημμα ενός φυλακισμένου: αν κάποια από αυτές αύξανε τα επιτόκια, αυτό θα ενείχε τον κίνδυνο μιας επιβράδυνσης στην ανάπτυξη και πιθανώς άλλης μιας απότομης πτώσης».
Το πρώην στέλεχος πρόσθεσε ότι «το επίκεντρο του επόμενου χρηματοπιστωτικού σεισμού» είναι δύσκολο να προβλεφθεί αλλά οι χρεωμένες αναδυόμενες αγορές, τα ρήγματα στην ευρωζώνη, οι εντάσεις στη Μέση Ανατολή ή ο κινεζικός χρηματοπιστωτικός τομέας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε «ρωγμές».
Η θητεία του King έληξε το 2013, αλλά επέβλεπε τη βρετανική νομισματική πολιτική κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 και το ξεκίνημα του προγράμματος QE αξίας 375 δισ. στερλινών που αποσκοπούσε στην επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη.
Για τα κράτη – μέλη με μεγάλα χρέη όπως η Ελλάδα, προτείνει ως βέλτιστη λύση την έξοδο από το ευρώ, ενώ για τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το ΔΝΤ, αναφέρει ότι θα πρέπει να ηγηθεί ενός προγράμματος ελάφρυνσης του χρέους με το οποίο οι χώρες θα μπορούν να αναδιαρθρώνουν το χρέος τους με δίκαιο τρόπο.
Αν και αυτό, συνεχίζει, μπορεί να καθυστερήσει την ανάπτυξη και να μειώσει τις δαπάνες καθώς οι πιστωτές θα προσαρμόζονται με την αλήθεια ότι τα χρέη δεν θα μπορέσουν να αποπληρωθούν ποτέ, κάτι τέτοιοι είναι «αναπόφευκτο», λέει.
«Η πρόκληση είναι να μετακινηθούμε σε μια νέα ισορροπία στην οποία τα νέα χρέη, δεν δημιουργούνται πια στην ίδια κλίμακα όπως παλιά».
Η θητεία του King έληξε το 2013, αλλά επέβλεπε τη βρετανική νομισματική πολιτική κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 και το ξεκίνημα του προγράμματος QE αξίας 375 δισ. στερλινών που αποσκοπούσε στην επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη.
