Μετά από 20 και πλέον χρόνια κυριαρχίας του Ερντογάν, στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας εμφανίζεται ένα πρόσωπο που μπορεί να αμφισβητήσει την παντοκρατορία του. Είναι ο υποψήφιος δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Εκρεμ Ιμάμογλου, που είχε αναδειχθεί νικητής στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση, αναγκάζοντας το καθεστώς Ερντογάν να επιστρατεύσει διάτρητα επιχειρήματα για να ακυρώσει τις εκλογές.
Οι δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη επαναλαμβάνονται την Κυριακή και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ως φαβορί τον υποψήφιο της αντιπολίτευσης. Αν επαληθευτούν τα προγνωστικά, θα είναι ένας κόλαφος για τον Ερντογάν. Το αποτέλεσμα μπορεί να σηματοδοτήσει ΄την "αρχή του τέλους" για τον "σουλτάνο" της Αγκυρας. Ο Ερντογάν δεν πρόκειται βέβαια να χάσει την εξουσία σύντομα, αλλά το άστρο του θ' αρχίσει να δύει.
Η επικράτηση του Ιμάμογλου κόντρα στον εκλεκτό του Ερντογάν, τον πρώην πρωθυπουργό Μπεναλί Γιλντιρίμ, θα είναι καταλύτης εξελίξεων στην Τουρκία, προκαλώντας ανατροπές στους συσχετισμούς πολιτικών δυνάμεων, εκτιμούν πολιτικοί σχολιαστές και διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Η χθεσινοβραδινή τηλεοπτική αναμέτρηση των δύο υποψηφίων ήταν η τελευταία προσπάθεια του Γιλντιρίμ και του Ερντογάν να ανατρέψουν το κλίμα. Δεν φαίνεται πάντως να αποδίδει.
"Ιστορικό βράδυ" χαρακτήρισε ο συντονιστής του debate Ισμαήλ Κουτσούκαγια τη τηλεμονομαχία. Για πρώτη φορά εδω και 17 χρόνια ένας υποψήφιος του κόμματος του Ερντογάν -του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ)- και του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) εμφανίστηκαν μαζί σε τηελεοπτική "μονομαχία".
"Θείο δώρο" για την αντιπολίτευση
Διεθνή ΜΜΕ υποστηρίζουν ότι ο Ιμάμογλου είναι ένα "χαμόγελο της τύχης" για την αντιπολίτευση: Μπορεί να πάρει τώρα τη νίκη στην Κωνσταντινούπολη και εν συνεχεία να αμφισβητήσει ανοιχτά την κυριαρχία του Ερντογάν στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Στις περισσότερες δημοσκοπήσεις έχει προβάδισμα αρκετών ποσοστιαίων μονάδων από τον Γιλντιρίμ, παρόλο που ο πρώην πρωθυπουργός υποστηρίζεται ανοιχτά από σχεδόν όλα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης.
Ο 48χρονος Ιμάμογλου θεωρείται μεγάλο πολιτικό ταλέντο. Πρώην δήμαρχος της περιοχής Μπελίκντουτσου της Κωνσταντινούπολης, έχει γίνει η ελπίδα της αντιπολίτευσης σε ολόκληρη την Τουρκία.
"Η εξαιρετικά αμφισβητούμενη απόφαση για επανάληψη των εκλογών, έδωσε στον Ιμάμογλου την αίγλη του ...θύματος, την οποία χρησιμοποιεί έξυπνα", τονίζουν πολιτικοί αναλυτές στο ΑΠΕ/ΜΠΕ.
Πιστός μουσουλμάνος ο Ιμάμογλου μπορεί να προσεγγίσει πολύ διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, παρά το ιδιαίτερα πολωμένο κλίμα στο εκλογικό σώμα. Σε αυτές τις κοινωνικές κατηγορίες συγκαταλέγονται οι υποστηρικτές του δικού του κοσμικού κόμματος CHP καθώς και οι συντηρητικοί ψηφοφόροι της Κωνσταντινούπολης, αλλά και οι Κούρδοι.
"Το πολιτικό ταλέντο του Ιμάμογλου είναι ήδη συγκρίσιμο με εκείνο του προέδρου Ερντογάν, ο οποίος κατά τα πρώτα έτη μετά την προσχώρησή του στο ΑΚΡ το 2002, αναδείχθηκε ηγέτης της Τουρκίας υιοθετώντας μια ρεαλιστική στάση, προβάλλοντας πολιτικές μεταρρυθμίσεις και μηνύματα ανοχής", γράφει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.
Οι θεωρίες συνωμοσίας και η καθημερινότητα
"Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι το ΑΚΡ και ο ίδιος ο Ερντογάν υποτίμησαν εσφαλμένα την απόφαση να επαναληφθούν οι δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη", αναφέρει το ρεπορτάζ του Spiegel
"Μέσα σε λίγους μήνες ο Ιμάμογλου εξελίχθηκε στις συνειδησεις των ψηφοφόρων από έναν άγνωστο τοπικό πολιτικό, σε ελπίδα πολλών εκατομμυρίων Τούρκων σε όλη τη χώρα".
Το μήνυμά του, "ναι μπορούμε", βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την εκστρατεία φόβου που κήρυξε ο Ερντογάν στις 31 Μαρτίου, όταν ο χαρακτήρισε τις δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη ως θέμα "εθνικής επιβίωσης".
Καθώς η τουρκική λίρα υποτιμάται συνεχώς και η ανεργία αυξάνεται, πολλοί ψηφοφόροι ενδιαφέρονται λιγότερο για τις εικαζόμενες συνωμοσίες εναντίον του έθνους και περισσότερο για την τιμή του κρεμμυδιού.
Το κόμμα του Ερντογάν βρίσκεται τώρα στην άμυνα για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια. Σε αυτήν την προεκλογική εκστρατεία, η αντιπολίτευση ξαφνικά θέτει τον τόνο και τα θέματα. Δεν πρόκειται λοιπόν για τα μεγάλα ζητήματα της παγκόσμιας πολιτικής, αλλά για τη φτώχεια, την ανεργία και την παιδική μέριμνα.