ΕΥΖην

"Αγριολούλουδα", όπως οι ανύπαντρες μητέρες στην Ιρλανδία, η κολεξιόν της Róisín Pierce


Οι "αφρώδεις" γλυπτές δημιουργίες της Róisín Pierce κέρδισαν για την Ιρλανδή σχεδιάστρια μόδας το Βραβείο Κοινού στο 34ο Hyères Festival και το Prix Métiers d’Art Chanel που δόθηκε για πρώτη φορά.

Προσφάτως, η κολεξιόν της "Bláthanna Fiáin" (“αγριολούλουδα” στη γαελική γλώσσα) παρουσιάστηκε στο 35ο Hyères Festival, μέσω μιας σειράς φωτογραφιών, μιας ταινίας και ενός συνοδευτικού τόμου, σε συνεργασία, μεταξύ άλλων, με τον φωτογράφο Andrew Nuding.

«Παιδί, πάντα σκαρφιζόμουν ονειρικούς κόσμους και παιχνίδια» εξομολογείται η Pierce, μιλώντας για τα χρόνια στο Γκάλγουεϊ όπου μεγάλωσε. Είχε την τάση να φιλοτεχνεί ρουχαλάκια για τις Barbie της και μεγαλώνοντας έκανε σπουδές Textile Design στο National College of Art and Design, στο Δουβλίνο.

Οι δημιουργίες της είναι βυθισμένες στην ιρλανδική κληρονομιά και ιστορία. «Αυτή η σεζόν είναι αφιερωμένη στις ανύπαντρες μαμάδες που τις έστελναν να πλένουν» εξηγεί στο AnOther (σ.σ. χώροι για πλύσιμο ρούχων όπου η εκκλησία έστελνε υποχρεωτικά τις «πεπτωκότες γυναίκες»).

«Ο τίτλος της κολεξιόν προέρχεται από το όνομα που η Καθολική Εκκλησία έδινε στις γυναίκες που έφερναν εκτός γάμου παιδιά στον κόσμο: “αγριολούλουδα”. Συχνά, ο κόσμος τις αντιλαμβάνονταν άδικα ως γυναίκες αμφιβόλου ηθικής, ανεξαρτήτως του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο είχαν συλλάβει» υπογραμμίζει.

Εξερευνώντας τις έννοιες του γάμου και της νύφης, η Pierce άντλησε έμπνευση από νυφικά, ρούχα για την πρώτη θεία κοινωνία, ακόμη και ενδύματα ιερέων. Οι δημιουργίες που προέκυψαν ενσωματώνουν τον δυϊσμό: κινούνται μεταξύ του σεμνού και του άσεμνου, του «αθώου και του όχι και τόσο αθώου» όπως η ίδια λέει.
 
Στο στούντιό της στο Δουβλίνο η Pierce φιλοτεχνεί στο χέρι μόνη της κάθε δημιουργία της. «Στο ύφασμα, θέλω να δημιουργώ υφές που έχουν τρισδιάστατα εφέ» αφηγείται.

Εξηγεί γιατί η χρωματική παλέτα της είναι το λευκό: «Δουλεύω μόνο σε λευκό. Εγώ φορώ μόνο μαύρα... Νιώθω ότι στο μαύρο, (η δουλειά) στην πραγματικότητα χάνεται. Το μαύρο δεν τιμά πλήρως τη δουλειά που γίνεται στα υφάσματα. Αισθάνομαι ότι το λευκό είναι ο τρόπος να δείξεις όλες τις λεπτομέρειες».
 
Μιλώντας για το καινούργιο πρότζεκτ της, είπε ότι θα δουλέψει «με πολύ ταλαντούχες Ιρλανδές δημιουργούς δαντέλας. Θέλω να εξελίξω την κροσέ δαντέλα, να δω πώς μπορεί να γίνει με καινούργιο τρόπο. Είναι κάτι που με ενθουσιάζει και, προφανώς, έχει σε μεγάλο βαθμό να κάνει με την Ιρλανδία».

Διαβαστε επισης