Το 2025 καταγράφεται ήδη ως μία από τις ισχυρότερες χρονιές για τα εμπορεύματα, με τον χρυσό και το ασήμι να σπάνε ιστορικά ρεκόρ. Όμως το πραγματικό «ράλι» συντελείται αλλού: στα βιομηχανικά μέταλλα, που τροφοδοτούν την τεχνητή νοημοσύνη, την ενεργειακή μετάβαση και τις νέες υποδομές, μετατρέποντας τον παγκόσμιο χάρτη προσφοράς και ζήτησης.
Ο χρυσός και το ασήμι πρωταγωνιστούν το 2025 ως ασφαλή καταφύγια σε ένα περιβάλλον γεωπολιτικής αβεβαιότητας και έντονων διακυμάνσεων στις αγορές. Ωστόσο, η μεγάλη εικόνα δείχνει ότι δεν είναι τα μόνα μέταλλα που καταγράφουν εντυπωσιακές αποδόσεις.
Ο χαλκός, το αλουμίνιο, ο χάλυβας και το λίθιο βρίσκονται επίσης σε τροχιά ισχυρής ανόδου, με τις τιμές να ενισχύονται από δύο βασικούς παράγοντες:
- τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης και
- την παγκόσμια στροφή προς καθαρότερες μορφές ενέργειας.
Ο κόσμος μεταβαίνει από μια οικονομία βασισμένη στα ορυκτά καύσιμα, σε μία οικονομία που λειτουργεί με τεχνολογίες φτιαγμένες από μέταλλα.Το μέλλον είναι μεταλλικό.
Πραγματικές δομικές ανάγκες
Σύμφωνα με στοιχεία της Trading Economics, οι τιμές του χαλκού καταγράφουν άνοδο άνω του 34% από την αρχή του έτους, ο χάλυβας θερμής έλασης (HRC) ενισχύεται κατά 27%, το αλουμίνιο κατά 14%, ενώ το λίθιο κινείται επίσης υψηλότερα κατά περίπου 30%.
Σε αντίθεση με τον χρυσό και το ασήμι, όπου η ζήτηση έχει κυρίως αμυντικό χαρακτήρα, η άνοδος των βιομηχανικών μετάλλων αντανακλά πραγματικές, δομικές ανάγκες της οικονομίας: καλώδια χαλκού, μεταλλικές κατασκευές από χάλυβα, ψυκτικά συστήματα αλουμινίου και μπαταρίες λιθίου αποτελούν βασικά συστατικά των data centers, των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και των εφαρμογών AI.
Η προσφορά δεν επαρκεί
Η εκρηκτική ζήτηση δεν είναι ο μόνος παράγοντας που ωθεί τις τιμές. Η πλευρά της προσφοράς εμφανίζει σοβαρά προβλήματα.
Στον χαλκό, διαδοχικά περιβαλλοντικά και λειτουργικά πλήγματα σε μεγάλα ορυχεία, από πλημμύρες στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, έως καταρρεύσεις στοών στη Χιλή και κατολισθήσεις στην Ινδονησία, περιόρισαν την παγκόσμια παραγωγή.
Στο λίθιο, προσωρινές αναστολές λειτουργίας σε κινεζικά ορυχεία, μετά από κυβερνητικές παρεμβάσεις, προκάλεσαν απότομες ανατιμήσεις. Παράλληλα, το αυξημένο ενεργειακό κόστος, σε συνδυασμό με τον πόλεμο στην Ουκρανία, έπληξε την παραγωγή αλουμινίου και χάλυβα, ενώ η Κίνα πλησιάζει πλέον τα ανώτατα όρια παραγωγής αλουμινίου.
Αναλυτές προειδοποιούν ότι δεν θα υπάρχει αρκετή προσφορά για να καλύψει τη ζήτηση που έρχεται.
Δασμοί, γεωπολιτική και αγορές
Πρόσθετη μεταβλητότητα εισήγαγαν οι δασμοί της κυβέρνησης Τραμπ. Οι εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου υπόκεινται σε δασμούς 50%, ενώ αντίστοιχες επιβαρύνσεις ισχύουν και για ημιτελή προϊόντα χαλκού.
Η ανακοίνωση δασμών στον χαλκό προκάλεσε προσωρινή «έκρηξη» τιμών, καθώς traders έσπευσαν να μεταφέρουν φυσικά αποθέματα στις ΗΠΑ. Αν και οι δασμοί τελικά δεν εφαρμόστηκαν στο ακατέργαστο μετάλλευμα, οι ανησυχίες για έλλειψη προσφοράς παραμένουν έντονες, με αυξημένες αναλήψεις χαλκού από αποθήκες του LME.
Στροφή σε φυσικά αποθέματα και επενδύσεις
Μεγάλοι παίκτες της αγοράς ενισχύουν τη φυσική τους έκθεση στα μέταλλα. Η Glencore σχεδιάζει να αυξήσει την παραγωγή χαλκού από περίπου 850 χιλ. τόνους φέτος σε 1 εκατ. τόνους το 2028 και 1,6 εκατ. τόνους έως το 2035, ενώ στην Ινδονησία επεκτείνεται η δυναμικότητα διύλισης αλουμινίου.
Όταν το ενδιαφέρον περνά από τα χρηματοοικονομικά στα φυσικά αποθέματα, τα βιομηχανικά μέταλλα βρίσκονται στο επίκεντρο, σημειώνει η Jigna Gibb του Bloomberg.
Η τεχνητή νοημοσύνη, τα data centers, τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας και η ενεργειακή μετάβαση δεν είναι απλώς τεχνολογικές τάσεις. Αναδιαμορφώνουν τις αγορές εμπορευμάτων και μετατρέπουν τα μέταλλα σε στρατηγικό πυλώνα της παγκόσμιας οικονομίας.
Το 2025 επιβεβαίωσε, ότι το μέλλον της ανάπτυξης είναι, κυριολεκτικά, μεταλλικό.