Η κυριαρχία των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν που ακολούθησε την αποχώρηση των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων απέδειξε ότι ουδέποτε περιορίστηκε ουσιαστικά τη δύναμή τους, εκτός των πόλεων.
Μάλιστα η δια περιπάτου κατάληψη της χώρας έδειξε ότι οι Αφγανοί παραδόθηκαν αμαχητί, με εξαίρεση την επαρχία Παντσίρ, ενώ οι Ταλιμπάν προσπαθούν να παρουσιάσουν ένα νέο πιο ανθρώπινο πρόσωπο, χωρίς όμως αυτό να πείθει.
Εμπλοκή ξένων δυνάμεων
Η αποχώρηση των δυτικών άνοιξε το δρόμο για την Κίνα, που από την πρώτη στιγμή έδειξε πως επιθυμεί να επενδύσει στις υποδομές του Αφγανιστάν, ενώ στην ευρύτερη περιοχή αναβαθμίζεται ο ρόλος του Πακιστάν, της Ρωσίας και ενδεχομένως του Ιράν που φαίνεται να συμμετέχει στις αποφάσεις. Επίσης αναβαθμίζεται ο ρόλος των Εμιράτων και κυρίως του Κατάρ που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και κατά τη διάρκεια των συνομιλιών με τις ΗΠΑ.
Και εδώ μπαίνει και η Τουρκία του Ερντογάν που δε χάνει ευκαιρία να ανακατευτεί στις διεθνείς υποθέσεις. Το Κατάρ αναλαμβάνει τον έλεγχο του αεροδρομίου της Καμπούλ, με την Τουρκία να αναζητεί επισήμως επικουρικό ρόλο, αφού προηγουμένως είχε πείσει το ΝΑΤΟ να αναλάβει τη διαχείρηση του αεροδρομίου.
Οι Ταλιμπάν με δηλώσεις τους έχουν απορρίψει την τουρκική στρατιωτική παρουσία στο Αφγανιστάν, ωστόσο η Άγκυρα κάνει λόγο για παρουσία της στρατοχωροφυλακής. Πάντως όπως και να έχει, το παζάρι συνεχίζεται και είτε μέσω Κατάρ είτε μέσω Πακιστάν, η Τουρκία θα επιδιώξει να συμμετάσχει στις διεργασίες και να παραμείνει με τις νέες συνθήκες στην ασιατική χώρα.
Η Τουρκία βρίσκεται ήδη στρατιωτικά (επίσημα) στη Συρία, στο Ιράκ, στη Σομαλία, στο Κατάρ στη Λιβύη και προσφάτως στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Και φυσικά ώς δύναμη κατοχής στην Κύπρο από το 1974, και επιχειρεί να αναβαθμιστεί στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον του διεθνούς συστήματος.
