«Σήμερα ζούμε μια διπλή διάψευση της κυβέρνησης: Στο υγειονομικό επίπεδο, όταν την άνοιξη ακόμα εκπεμπόταν λίγο-πολύ το μήνυμα «τελειώσαμε με την πανδημία».Στο οικονομικό επίπεδο, όταν αρχικά λεγόταν ότι θα είχαμε «ήπια ύφεση το ‘20» και «εκρηκτική ανάπτυξη το ‘21». Αυτό τόνισε ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης σε σημερινή (22/11) συνέντευξή του «Στο Κόκκινο 105,5».
«Και στα δύο αυτά βασικά πεδία, οι βασικές προβλέψεις της κυβέρνησης κατέρρευσαν. Και το πιο σημαντικό δεν είναι τόσο η λανθασμένη πρόβλεψη, αλλά η αδυναμία της κυβέρνησης να αναγνωρίσει τα λάθη της και να τα διορθώσει. Γι’ αυτό μέσα σε ένα μήνα κάθε εβδομάδα ξαναγράφεται προς το χειρότερο ο Προϋπολογισμός και ανακοινώνονται και νέα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας που είναι σε νέα έξαρση», πρόσθεσε ο Γ. Δραγασάκης.
Άλλα σημεία της συνέντευξης του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ:
- Αυτές οι ηχηρές διαψεύσεις της κυβέρνησης είναι που εξηγούν κάτι που αποτυπώνει μια έρευνα κοινής γνώμης του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ, που μέρος της προδημοσίευσε χθες η Εφημερίδα των Συντακτών και διάβασα με ενδιαφέρον. Τι δείχνει λοιπόν η έρευνα; Μετατόπιση ισορροπιών και αλλαγή συσχετισμών σε σχέση με την πρώτη φάση της πανδημίας. Πλέον, υπάρχει σαφής πλειοψηφία αρνητικών εκτιμήσεων τόσο για την υγειονομική όσο και για την οικονομική διαχείριση της κρίσης από την κυβέρνηση.
- Ο Προϋπολογισμός, το ελληνικό Ταμείο Ανάπτυξης και το «Σχέδιο Πισσαρίδη» φαίνεται ότι ούτε μπορούν να απαντήσουν σήμερα στα προβλήματα της κρίσης, αλλά ούτε να προετοιμάσουν την ανθεκτικότητα της χώρας. Γιατί αφήνουν αθεράπευτη την κοινωνική κρίση διαρκείας.
- Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη είναι δέσμια ενός κράματος ιδεοληψίας, αλαζονείας του επιτελικού κράτους και άρνησης παραδοχής της πραγματικότητας.
- Η Έκθεση Πισσαρίδη είναι ένα πρόπλασμα «εθνικού μνημονίου» με ισχυρές δόσεις όψιμου νεοφιλελευθερισμού.
- Το κοινό ψήφισμα που συνυπέγραψαν ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και Μέρα25, με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, είναι ένα θετικό βήμα, το οποίο δείχνει ότι υπάρχουν δυνατότητες για κοινή δράση τόσο για αμυντικούς (προάσπιση κεκτημένων) όσο και προωθητικούς στόχους (πχ ενδυνάμωση ΕΣΥ). Και παρά τις υπαρκτές διαφορές των τριών κομμάτων, αυτή η κοινή πρωτοβουλία απαντά σε μια ανάγκη που εκφράζει από τα κάτω η κοινωνία. Κι έχουμε από το παρελθόν, παραδείγματα που η κοινωνική πίεση ήταν που κινητοποίησε και τις πολιτικές ηγεσίες.
- Ο χώρος του ΚΙΝΑΛ, στρατηγικά, είτε θα ενσωματωθεί στη Δεξιά και θα πάψει να υπάρχει, είτε θα ψάξει, όπως γίνεται και στην υπόλοιπη Ευρώπη, προοδευτικές εναλλακτικές με την Αριστερά. Ένα μέρος του κόσμου και των στελεχών του ΚΙΝΑΛ αντιλαμβάνεται την ανάγκη προοδευτικών διεξόδων και υπό αυτή την έννοια μπορούμε να συνδιεκδικήσουμε τέτοιες διεξόδους, ένα άλλο βέβαια αποτελεί μέρος του σκληρού πυρήνα του «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μετώπου και στήριγμα της συντήρησης.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ στις σημερινές συνθήκες χρειάζεται και είναι ώρα να περάσει σε ένα στοχευμένο άνοιγμα στην κοινωνία. Να βρεθεί μέσα στις κοινωνικές διεργασίες της συγκυρίας και κοντά στα κοινωνικά υποκείμενα που πρωταγωνιστούν σε αυτές.
